Χαιρετίσματα λοιπόν στο Δημοτικό Συμβούλιο

AbsolutVision / pixabay
Στην Αγία Παρασκευή, μολονότι φαντάζομαι πως το ίδιο ισχύει και σε πολλούς άλλους δήμους, αν παρακολουθήσεις μια συνεδρίαση δημοτικού συμβουλίου, δε χρειάζεται να δεις άλλη. Είναι όπως οι σαπουνόπερες. Αν γνωρίζεις την κεντρική υπόθεση και τους βασικούς πρωταγωνιστές, δε χρειάζεται να δεις όλα τα επεισόδια. 

Του Στρατή Μαζίδη

Κάπως έτσι προέκυψε κατά την τελευταία συνεδρίαση το συμβάν ανάμεσα στο Δήμαρχο Αγίας Παρασκευής, Βασίλη Ζορμπά και τη δημοτική σύμβουλο της ελάσσονος αντιπολίτευσης, Μίνα Μουχτούρη. Η τελευταία, υπάρχουν φορές, που λαμβάνει από μόνη το λόγο [φαντάζομαι ότι στη σχολική αίθουσα δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο στους μαθητές] απλά για να πει πράγματα που εντάσσονται στα πλαίσια μιας έντονης προσωπικής αντιπαράθεσης με το Δήμαρχο που φαίνεται να κρατά από παλιά, αλλά δεν ενδιαφέρει τους δημότες.  

Ωστόσο αυτή τη φορά, άγνωστο γιατί, ο Δήμαρχος τσίμπησε πολύ παραπάνω από άλλες μετατρέποντας μια διακοπή του λόγου του σε εντονότατο φραστικό επεισόδιο. Εξαρχής αυτής της θητείας ο κ. Ζορμπάς γνώριζε πως οι συνεδριάσεις θα ήταν φωτιά έχοντας απέναντί του δύο επικεφαλής παρατάξεων οι οποίοι δεν μπορούσαν και δεν μπορούν να αποδεχθούν την εκλογική τους ήττα το 2019. Ήτοι τους κ.κ. Σταθόπουλο και Οικονόμου. 

Με το καλημέρα των συνεδριάσεων το Σεπτέμβριο του 2019 φαινόταν, πως ειδικά ο πρώτος, προσπαθούσε με προσοχή να δυναμιτίσει τις συνεδριάσεις, να προκαλέσει δηλαδή την έκρηξη του Δημάρχου, ώστε να βλέπουμε σκηνές αλήστου μνήμης από το παρελθόν με τον τελευταίο να ξεφεύγει λεκτικά ώστε στη συνέχεια να καταγγέλλεται ως οξύς, υβριστής κτλ. Όποιος έχει χρόνο για χάσιμο, ας δει τις συνεδριάσεις.

Τις πρώτες φορές ο Δήμαρχος φαινόταν να μην τσιμπά το δόλωμα, όπως όλοι θα περίμεναν. Αν και παράξενο, έδειχνε λογικό. Είχε κερδίσει τις εκλογές, είχε νικήσει αυτόν από τον οποίο είχε χάσει για λίγες ψήφους το 2014, είχε δώσει ένα μάθημα στο κόμμα του ενώ σε πολιτικό επίπεδο δεν είχε κάτι να αποδείξει και τίποτε να χάσει.

Εντούτοις αυτό δεν κράτησε πολύ. Χρειάστηκαν μερικές συνεδριάσεις και ο έλεγχος άρχισε να χάνεται κάθε φορά που ευνοούσαν οι συνθήκες. Άλλοτε πάλι ήταν ο ίδιος που προκαλούσε.

Μόνο που τώρα στην τελική προεκλογική ευθεία οι προσωπικές αδυναμίες κοστίζουν. Το παιχνίδι έχει... αλλάξει πίστα. Ναι μεν το συμβούλιο το παρακολουθούν 10-20 άτομα, αλλά αποσπάσματα μπορούν να κόβονται κατά το δοκούν, να ανεβαίνουν στο ίντερνετ, να τους γίνεται και μια "ενισχυτική" προώθηση στα κοινωνικά δίκτυα, να τα βλέπεις... όλως τυχαίως σε σατιρικές εκπομπές, να βγαίνουν οι θιγόμενοι στα ερτζιανά και να σου κουνά το δάχτυλο στη συνεδρίαση ακόμη κι αιρετός των 157 σταυρών, ο οποίος χάρη σε σένα απέκτησε τίτλο.

Θα πει κανείς: Και τι έγινε; Σάμπως ενδιαφέρεται η κοινή γνώμη για τα δημοτικά συμβούλια; Φυσικά και όχι. Γραμμένα τα έχει. Ο κόσμος στις δημοτικές εκλογές ενδιαφέρεται για δύο μόνο πράγματα. Αν η πόλη είναι καθαρή κι αν έγινε τεχνικό έργο. Θέλει πεζοδρόμια, αθλητικές υποδομές, να βλέπει το δημόσιο χώρο ελεύθερο και όχι πάρκινγκ ή κατειλημμένο πέρα από το επιτρεπτό.

Πάρα ταύτα όμως, αυτό δε σημαίνει πως τα μειονεκτήματα κάποιου, δε θα τον ζημιώσουν. Είναι όπως στο ποδόσφαιρο, μπορεί από τον άξονα να μην μπορείς να βγάλεις επίθεση, αλλά από τα πλάγια να δημιουργείς ευκαιρίες εκμεταλλευόμενος τα κενά του αντιπάλου. Μπορεί να σκοράρεις, μπορεί και όχι.

Πάντως όπως έχουμε ξανατονίσει για ορισμένους φιλοδοξούντες, γκολ με τάκλιν δεν μπαίνουν. Αυτογκόλ ίσως. Όποιος θέλει να σκοράρει, πρέπει να βάλει την μπάλα κάτω και να παίξει ωραίο ποδόσφαιρο.

Αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα, συνέβαινε πάντα. Πολιτικό κατενάτσιο. Οι υποψήφιοι δήμαρχοι φιλοδοξούσαν και φιλοδοξούν να εκλεγούν όχι γιατί αυτοί είναι καλύτεροι, αλλά επειδή ο αντίπαλος είναι χειρότερος. Ο τελευταίος άνθρωπος που έθεσε οραματικές διεκδικήσεις ήταν ο Γιαννακόπουλος το 2014 στις ομιλίες του στον Τσακό και το Κοντόπευκο.

Η Δημοτική Αρχή έχει σοβαρό θέμα επικοινωνίας. Π.χ. με το χιονιά, ο Δήμαρχος ήταν έξω κόβοντας κι ο ίδιος κλαδιά. Αντί όμως να παρουσιάσει την προσπάθεια με τα όποια μέσα υπήρχαν στοχεύοντας στη συμπάθεια, την υπομονή και το φιλότιμο σε μια πρωτοφανούς σφοδρότητα κακοκαιρία παρακινώντας και άλλους σε ανάλογη κινητοποίηση, προτίμησε μια άστοχη ανάρτηση (αναφερόμενος σε "τηγανίτες και λάδια") απαντώντας σε άκαιρη ανάρτηση επικεφαλής μικρότερης παράταξης που γύρισε, σε επίπεδο κοινωνικών δικτύων, το κλίμα σε βάρος του. 

Την ίδια ώρα που ασχολούμαστε με ένα συνηθισμένο συμβάν του Δημοτικού Συμβουλίου, υπάρχει παντελής έλλειψη ενημέρωσης για σοβαρά θέματα της πόλης που υποτίθεται πως προχωρούν κι έχουν φτάσει σε σημαντικό σημείο ώστε να αρχίσουν να υλοποιούνται όπως το κολυμβητήριο, η ανάπλαση της οδού Ειρήνης, η ανάπλαση της πλατείας του Αη Γιάννη, ανακαίνιση βίλας Ιόλα κ.α..

Δεν έχει δοθεί ούτε μια συνέντευξη όλα αυτά τα χρόνια για να μπορέσουμε να θέσουμε 2-3-4 ερωτήσεις. 

Πού είναι το Γραφείο Τύπου του Δήμου;

Επίσης υπάρχει σοβαρό θέμα με την κεντρική πλατεία, όπου κανείς, πλην Λαϊκής Συσπείρωσης, δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση αλλά και άλλους δημόσιους χώρους (π.χ. πλατεία Κοραή). Για αυτά όμως ούτε ανακοινώσεις θα διαβάσουμε, ούτε θα πεταχτεί κανείς ενώ δεν έχει το λόγο.

Είτε διοικητικά είτε αντιπολιτευτικά, υπάρχουν σοβαρά ζητήματα στα οποία καλό θα ήταν οι δημότες να έχουν τις ξεκάθαρες θέσεις - απόψεις όλων. Φτάνει η θολούρα. Κι άμα θέλουμε ξεκατινιάσματα, ανοίγουμε την τηλεόραση το μεσημέρι.

Εν πάση περιπτώσει, με το ισχύον status, χαιρετίσματα λοιπόν στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Νεότερη Παλαιότερη