KaoruYamaoka / pixabay[/caption]Χθες βρέθηκα ξανά μετά από πολύ καιρό στο Περιστέρι. Διέσχισα με το αυτοκίνητο ένα μεγάλο μέρος της πόλης. Τι διέκρινα; Μια πόλη πεντακάθαρη. Τα πεζοδρόμια καθαρά, τα αυλάκια τους το ίδιο. Ούτε μπάζα, ούτε σκουπίδια έξω από τους κάδους, ούτε αφημένα αντικείμενα για να τα πάρει κάποιος άλλος, τα οποία να έχουν σκορπίσει τριγύρω.
Του Στρατή Μαζίδη
Καταλάβαινες δηλαδή ότι εδώ έχουμε ένα δήμο νοικοκύρη. Στη συνέχεια μιλώντας με μια γνωστή μου, την είδα αρκετά ανανεωμένη. Μου απήντησε ότι εδώ και ένα χρόνο πηγαίνει με τα πόδια στο καινούριο ανοικτό κολυμβητήριο στο λόφο Αξιωματικών που εγκαινιάστηκε πριν περίπου δύο χρόνια. Με 10 ευρώ το μήνα οι δημότες μπορούν να πηγαίνουν δύο φορές την εβδομάδα και με 15 ευρώ κάθε μέρα.
Επίσης ο κάθε δυνατός ελεύθερος χώρος έχει αξιοποιηθεί. Παγκάκια, δεντράκια, παιδικές χαρές. Η καθημερινότητα και οι ανάγκες του δημότη βρίσκονται στο επίκεντρο της Δημοτικής Αρχής του Περιστερίου, ο οποίος από πάλαι ποτέ φτωχός συγγενής έχει εξελιχθεί σε πρωτοπόρο.
Με αυτές τις θετικές εντυπώσεις πήρα το δρόμο της επιστροφής. Φτάνοντας ξανά στην Αγία Παρασκευή είδα για πολλοστή ημέρα τα ίδια μπάζα, τα ίδια πεταμένα ξερόκλαδα, τα ίδια απομεινάρια που άφησε η υπηρεσία καθαριότητας για τα οποία γράψαμε πριν λίγες ημέρες και κάπως έτσι κατάλαβα γιατί στην Αγία Παρασκευή αλλάζουμε τους δημάρχους σαν τα πουκάμισα.
