Του Στρατή Μαζίδη
Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Όσοι έχουμε πάρει θέση δημόσια, κυρίως μέσα από το βήμα του agiaparaskevi-guide.gr, δεν είμαστε κατά της απόκτησης της Βίλας Ιόλα αλλά εναντίον του τρόπου που έχει επιλέξει η Δημοτική Αρχή να το πράξει. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά και καλό θα είναι ορισμένοι να μην στρεψοδικούν ούτε να προσεγγίζουν το ζήτημα μέσα από παραμορφωτικούς καθρέπτες.
Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο τρόπος;
Της βιασύνης και της έλλειψης οργανωμένου σχεδίου.
Είναι τέτοια η σπουδή ώστε δεν υπήρχε εισήγηση του θέματος! Είναι τόσο μεγάλη η σημασία που δίνεται ώστε ο Ιόλας δεν έρχεται ως το ένα και μοναδικό θέμα μιας συνεδρίασης αλλά απλά πρώτο μαζί με κάμποσα ακόμη του συρμού.
Βέβαια ο μεγάλος συλλέκτης έστω και μετά θάνατον μας έκανε μια επίδειξη συμπεριφορών.
Πχ άνθρωποι που ανήκαν και ψήφιζαν συγκεκριμένο κόμμα συμπλέοντας ανεχόμενοι συμπεριφορές που απέρριψαν τον Ιόλα με τον πλέον χυδαίο τρόπο, αποδίδουν χαρακτηρισμούς που αντιπροσωπεύουν το δικό τους πολιτικό χώρο και διαδρομή σε τρίτους. Βέβαια άφησαν μικροσημαδάκια για να δείξουν ποιους εννοούν αλλά δεν είχαν το πολιτικό θάρρος να μιλήσουν μια φορά ξεκάθαρα και χωρίς μελάνι προσβάλλοντας άπαντες.
Είδαμε πάλι ανθρώπους που μιλούσαν για σκελετούς στα συρτάρια της Δημοτικής Βιβλιοθήκης επί προεδρίας Κατερίνας Φλατσούση, σήμερα να την υμνούν και να τονίζουν πόσα προσέφερε.
Λίγο ακόμη και θα ανέβω πάνω στο τραπέζι να φωνάξω "κοκορίκο" όπως ο Γιώργος Κωνσταντίνου στο "Ξύπνα Βασίλη" όταν διαπίστωσε στο τέλος της ταινίας πως κάποιοι υμνούσαν όσους έβαζαν απέναντι.
Οι ίδιοι πάλι υποστηρικτές της αγοράς της βίλας Ιόλα σε άλλα σημεία σχολιάζοντας παραδέχονται την προχειρότητα της Δημοτικής Αρχής.
Κι αναρωτιέται κανείς... Το φθινόπωρο του 2014 είχε συσταθεί μια επιτροπή για τον Ιόλα. Συνεδρίασε μια μόνο φορά. Όλο αυτό το διάστημα αναζητούνται οι παρεμβάσεις τους και η διατύπωση των ανησυχιών των μελών για την απαξίωση της επιτροπής από τους διοικούντες.
Η βίλα Ιόλα δεν είναι οικόπεδο στη Λούτσα. Μια ευκαιρία να το πάρουμε και βλέπουμε τι θα το κάνουμε.
Αν κάποιοι έχουν μάθει στην προχειρότητα, του "Ας το πάρουμε σήμερα και αύριο βλέπουμε" όταν μόνο ο ΕΝΦΙΑ θα γράφει πολλές χιλιάδες ευρώ το χρόνο, δικαίωμά τους.
Κάποιοι άλλοι μάθαμε στη ζωή να χαράσσουμε σχέδιο, πορεία και να το υλοποιούμε βήμα βήμα. Κι αυτό αν μπορούμε.
Δε μαθαίνεις σκοποβολή πυροβολώντας το κεφάλι σου, ούτε σημαδεύοντας μετά τον κρότο.
Κάποιοι λοιπόν λέμε ΝΑΙ στον Ιόλα, αλλά ΟΧΙ στην προχειρότητα.
ΝΑΙ στο ολοκληρωμένο σχέδιο, ΟΧΙ στη βιασύνη.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι και ανέξοδοι για το Δήμο Αγίας Παρασκευής να αποκτηθεί η βίλα. Ένας μάλιστα είχε αποκαλυφθεί μέσα από το Agiaparaskevi-guide.gr.
Ως προς το αν τα σχολεία, οι αθλητικοί χώροι, τα πεζοδρόμια, η ποιότητα των δρόμων συνιστούν πολιτισμό, η απάντηση είναι ξεκάθαρη. ΝΑΙ συνιστούν πολιτισμό. Είναι δείγμα πολιτισμού και προόδου να έχεις καλά συντηρημένα σχολεία για τα παιδιά σου, να διατηρείς πολλούς και καλού αθλητικούς χώρους, να μπορείς να περπατάς στα πεζοδρόμια.
Μια υποβαθμισμένη, άσχημη και γεμάτη ελλείψεις πόλη όχι μόνο δε θα αναδειχθεί με την απόκτηση της βίλας Ιόλα αλλά θα τη χαντακώσει κι αυτή. Θα γίνεται περίγελως σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Επίπλεον η πορεία προς τα εμπρός, όπως σημαίνει η απόκτηση της Βίλας Ιόλας δεν μπορεί να συνεπάγεται την στασιμότητα σε άλλα επίπεδα.
Επίσης υπάρχει και η πολιτική πτυχή. Αγορά της βίλας Ιόλα με ισχνή πλειοψηφία πχ 17-18 ψήφων στους 33 αντιμετωπίζει σοβαρό θέμα πολιτικής νομιμοποίησης, ειδικά σε μια πόλη όπου οι δημοτικές αρχές εκπροσωπούν μόλις ένα 25-30% των όσων ψηφίζουν. Κατά την ταπεινή μου άποψη, δίχως τα 2/3 η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να προχωρήσει και δεν τα διαθέτει. Θα τα διέθετε βέβαια αν είχε παρουσιάσει έναν ολοκληρωμένο - ικανό σχεδιασμό με αρχή, μέση και τέλος.
Πλην όμως μέχρι σήμερα δεν έχουμε δει κανένα απολύτως σχέδιο για την απόκτηση και το πως θα λειτουργήσει η Βίλα Ιόλα. Οι πραγματικοί φίλοι της θα είναι αυτοί που πρέπει να ανησυχούν περισσότερο. Θα θυμίσω κλείνοντας τα λόγια του τ. αντιδημάρχου Κώστα Χατζηανδρέου ότι η βίλα θέλει ικανό μάνατζερ και δε θα πρέπει να διατίθεται στον κάθε ένα να κάνει τις γιορτές του και να βάζει τις σούβλες του. Ο Κώστας τα είχε πει όλα σε μια πρόταση. Και μπράβο του!
