Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μια περίεργη, θα λέγαμε, συμπεριφορά ορισμένων συμπολιτών μας οι οποίοι πλέον περιφερόμενοι συναντούν τοπικά πολιτικά πρόσωπα παρουσιάζοντας τη μέχρι πρότινος χαριτωμένη ενασχόληση του ελεύθερου χρόνου τους με περισσότερο επαγγελματικό χαρακτήρα διεκδικώντας, εναγωνίως, το δικό τους μερίδιο στην ενημέρωση της πόλης.
Αυτό φυσικά ούτε κακό ούτε πρωτοφανές είναι. Όπως δεν είναι κακό, έστω κι αν είναι ενοχλητικό, να σε αντιγράφουν σε πάρα πολλά (αν εξαιρέσουμε ότι είναι συνήθως κακέκτυπα).
Είναι όμως ΑΝΤΙΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ (και σίγουρα εκ του πονηρού) όταν σου επιτίθενται με πλάγιους τρόπους, όπως η μεταφορά διαστρεβλωμένων των λόγων άλλων ανθρώπων κατά το δοκούν, όταν δίνουν «πάσα» σε άλλα άτομα να σε χτυπήσουν -με πλάγιο τρόπο πάντοτε- επειδή τολμάς να έχεις άποψη και να λες αυτά που άλλοι δε βλέπουν ή τέλος η μη δημοσίευση Δελτίων Τύπου του Δήμου στα οποία αναφέρονται καλά λόγια για σένα, όταν δημοσιεύονται μέχρι κεραίας όλα τα άλλα πολλά εκ των οποίων δεν είναι και τόσο ουσιαστικής σημασίας.
Δε ξέρουμε όμως αν ισχύει και για όλους αυτό...
Ο ανταγωνισμός έχει και τα όριά του (αν και εδώ τί να συγκρίνουμε για να είναι ανταγωνίσιμο;).
Υπάρχουν τα Καταστήματα. Υπάρχουν και οι πλανόδιοι. Συνυπάρχουν. Αλλά τα καταστήματα λειτουργούν με σταθερή έδρα, επενδύουν στην ανάπτυξή τους, έχουν πελάτες που τους εμπιστεύονται, σταθερό και εγγυημένο εμπόρευμα (στην ποιότητα του οποίου δεν κάνουν «εκπτώσεις»). Οι πλανόδιοι πέρα από την έλλειψη σταθερής θέσης περιφέρονται παντού όπου νομίζουν ότι θα βγάλουν εύκολο και γρήγορο κέρδος διαθέτοντας ως επί το πλείστον αμφίβολης ποιότητας εμπόρευμα.
Αυτά για να ξέρουμε που πατάμε και που βρισκόμαστε.
