Σήμερα, που οι πόλεις αντιμετωπίζουν σύνθετα προβλήματα καθημερινότητας, υποδομών και κοινωνικής συνοχής, η Τοπική Αυτοδιοίκηση οφείλει να στέκεται πάνω και πέρα από τα κόμματα. Οι δήμαρχοι, οι δημοτικοί σύμβουλοι και γενικότερα οι αυτοδιοικητικοί εκλέγονται για να υπηρετούν τους δημότες, όχι τις κομματικές γραμμές.
Του Τάσου Μπομπόνη 
 
 Ωστόσο, δε λείπουν φαινόμενα όπου κομματικές οργανώσεις ή στελέχη επιχειρούν να «χρωματίσουν» την τοπική δράση, ξεχνώντας πως οι δημοτικές εκλογές δεν είναι πεδίο επιβολής της κεντρικής πολιτικής. Κάθε προσπάθεια κομματικού «καπελώματος» τοπικών πρωτοβουλιών, κάθε επίδειξη πειθαρχίας εις βάρος του διαλόγου και της συνεργασίας, υπονομεύει τη λειτουργία της Δημοκρατίας στην πιο άμεση μορφή της.
Ο Δήμαρχος Αγίας Παρασκευής, Γιάννης Μυλωνάκης, παρά την όποια πολιτική του προέλευση, έχει επιλέξει να συνεργάζεται με ανθρώπους όλων των πολιτικών αποχρώσεων, να αξιοποιεί κάθε επαφή με Υπουργεία, Περιφέρεια και φορείς, και να καταφέρει ήδη φέρει απτά αποτελέσματα για την πόλη μας : χρηματοδότηση για το κολυμβητήριο, το νέο δημαρχείο, το γυμναστήριο της Νότου, την αναβάθμιση σχολικών μονάδων κ.ά.
Αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Γιατί αυτή είναι η πεμπτουσία της Αυτοδιοίκησης: οι πολίτες να βλέπουν έργα, όχι σημαίες. Οι δήμαρχοι να συνεργάζονται με όλους όσοι μπορούν να συνεισφέρουν στην πόλη τους, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα βρίσκεται στην κυβέρνηση.
Τα πρόσφατα περιστατικά, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, απέδειξαν πως τα κόμματα εξακολουθούν συχνά να δυσκολεύονται να αποδεχθούν την ανεξαρτησία της σκέψης και την ελευθερία του λόγου.
Όταν συμπολίτης μας απομακρύνεται από πολιτικό γραφείο επειδή απλώς διατύπωσε στο παρελθόν θετική άποψη για συγκεκριμένες κυβερνητικές πολιτικές, ή όταν τοπικός παράγοντας αποχωρεί από συνάντηση με τον Περιφερειάρχη, επειδή θεωρεί ότι παρευρίσκεται μέλος άλλου πολιτικού χώρου, προτάσσοντας την κομματική του ταυτότητα έναντι του κοινού καλού της Αγίας Παρασκευής, τότε η Δημοκρατία μας μικραίνει.
Η πόλη χρειάζεται ενότητα, όχι στρατόπεδα.
Συνεργασία, όχι διαχωρισμούς.
Οι δημότες περιμένουν λύσεις, όχι επιδείξεις κομματικής πίστης.
Και σε αυτόν τον ανοιχτό διάλογο οφείλουν να συμβάλλουν, με τη συμπεριφορά τους, όλοι ανεξαιρέτως.
Αυτός είναι και ο λόγος που, αν και βαθιά πολιτικό ον, επιλέγω να μην ανήκω σε κανέναν κομματικό μηχανισμό. Γιατί η ελευθερία της γνώμης και η δυνατότητα να εκφράζεις - χωρίς συνέπειες - την άποψη ή τη διαφωνία σου, είναι προϋπόθεση για μια ουσιαστική Δημοκρατία.
 




 
 