Του Στρατή Μαζίδη
Πολιτισμός με επιλογές και ποιότητα
Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, το φεστιβάλ φιλοξένησε σπουδαία ονόματα του θεάτρου και της μουσικής, αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν εναλλακτικές και αξιόλογες πολιτιστικές προτάσεις πέρα από τα συνηθισμένα των περασμένων δεκαετιών.
Οι επιλεγμένες θεατρικές παραστάσεις και η μουσική στροφή στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 αποδείχθηκαν εξαιρετικά επιτυχημένες. Η φετινή χρονιά ξεχώρισε με εμφανίσεις όπως του Κώστα Τουρνά και του Quartetto των Γιοκαρίνη, Ζιώγαλα, Καζούλη και Παπαδόπουλου, αφήνοντας ένα ξεχωριστό στίγμα που αξίζει να συνεχιστεί.
Το ζήτημα του κόστους και η ουσία της επιλογής
Αναπόφευκτα, κάθε μεγάλο πολιτιστικό γεγονός συνοδεύεται από συζητήσεις γύρω από το κόστος. Κάποια στελέχη της αντιπολίτευσης στάθηκαν στο ποσό των 300.000 ευρώ, χαρακτηρίζοντάς το υπερβολικό. Όμως, η κριτική αυτή χάνει την ουσία αν δεν εξεταστεί συγκριτικά.
Η σημερινή δημοτική αρχή έχει ήδη επισημάνει ότι ο Δήμος δαπανούσε σημαντικά ποσά για εκδηλώσεις μέσα στη χρονιά, με το συνολικό ετήσιο κόστος να ξεπερνά τις 200.000 ευρώ.
Η επιλογή να συγκεντρωθούν οι δράσεις αυτές σε ένα ενιαίο, οργανωμένο φεστιβάλ δεν αύξησε δυσανάλογα τη δαπάνη, αλλά την αξιοποίησε καλύτερα — με μεγαλύτερη απήχηση, ποιοτικότερες παραγωγές και χιλιάδες δημότες στις πλατείες.
Άλλωστε, όπως λέγεται, «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις». Αν θέλουμε εκδηλώσεις που φέρνουν τον κόσμο κοντά στην τέχνη, χρειάζεται και επένδυση αντίστοιχη της φιλοδοξίας τους.
Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι συναυλίες
Ένα συχνό —και μάλλον ατυχές— επιχείρημα που ακούστηκε, είναι πως «δεν μπορεί να γίνεται φεστιβάλ όταν υπάρχουν προβλήματα στην καθαριότητα ή στα πεζοδρόμια».
Μια τέτοια άποψη υποτιμά τη νοημοσύνη και τις ανάγκες των δημοτών. Ο πολιτισμός δεν είναι μονόπλευρος: περιλαμβάνει και την καθαριότητα, και τη βαδισιμότητα, και τη μουσική, και το θέατρο. Δεν χρειάζεται να διαλέξουμε ανάμεσα στο Α, το Β ή το Γ· τα θέλουμε όλα, γιατί όλα μαζί συνθέτουν μια σύγχρονη πόλη που σέβεται τους κατοίκους της.
Το "υποδομές ή νταβαντούρια" αποτελεί ένα φτηνό ψευτοδίλημμα.
Επιπλέον, υπάρχει μια προφανής αντίφαση όταν κάποιοι που κατακρίνουν το φεστιβάλ για το κόστος, στη συνέχεια παρευρίσκονται στις εκδηλώσεις είτε καθισμένοι στις πρώτες σειρές είτε χορεύοντας με τον υπόλοιπο κόσμο. Αν ένα γεγονός θεωρείται «ζημιογόνο για την πόλη», δεν μπορείς ταυτόχρονα να το απολαμβάνεις.
Υπάρχουν, βέβαια, και ζητήματα που αξίζει να συζητηθούν. Για παράδειγμα, ήταν αναγκαίο μια περυσινή εκδήλωση να επαναληφθεί και φέτος; Το υλικό της βιντεοσκόπησης του φεστιβάλ, για το οποίο δαπανήθηκε σημαντικό ποσό, θα αναρτηθεί δημόσια; Θα δημιουργηθεί κανάλι στο YouTube του φεστιβάλ, όπως γίνεται στο επιτυχημένο Dramaica Festival του Δήμου Δράμας διαφημίζοντας ουσιαστικά τη διοργάνωση όλο τον χρόνο στο κοινό του διαδικτύου; Ή θα καταλήξει σε ένα DVD που με τα χρόνια θα ξεχαστεί σε ένα συρτάρι; Η αξιοποίηση του ψηφιακού υλικού είναι κρίσιμη για την προβολή, προώθηση και συνέχιση του θεσμού.
Ζητήματα οργάνωσης και χώρου
Ένα ακόμη σημείο που αξίζει να εξεταστεί αφορά τη διαχείριση του χώρου κατά τις συναυλίες στην Πλατεία Αγίας Παρασκευής.
Υπήρξαν περιπτώσεις όπου θεατές έσπευσαν πολύ νωρίς καταλαμβάνοντας παράλληλα μεγάλο αριθμό καθισμάτων για την παρέα τους που ερχόταν λίγο πριν την έναρξη, με αποτέλεσμα δημότες που προσέρχονταν εγκαίρως να δυσκολεύονται να βρουν θέση επειδή αρκετές ήταν πιασμένες. Ίσως χρειάζεται καλύτερος σχεδιασμός στη διάταξη του χώρου ή να εφαρμοστούν συγκεκριμένοι κανόνες.
Παράλληλα, το ζήτημα της αποκέντρωσης των εκδηλώσεων παραμένει ανοιχτό.
Συμπέρασμα
Το φεστιβάλ «Αγία Παρασκευή – Πόλη Πολιτισμού» πέτυχε ξανά τους βασικούς του στόχους: να προσφέρει ποιοτικές εκδηλώσεις, να συσπειρώσει την πόλη γύρω από την τέχνη και να αναδείξει μια νέα ταυτότητα.
Η πρόκληση από εδώ και πέρα είναι να βελτιωθούν οι επιμέρους λεπτομέρειες ώστε να καθιερωθεί ως σημείο αναφοράς — όχι μόνο για την Αγία Παρασκευή, αλλά και για ολόκληρη την Αττική.
