Τραπεζοκαθίσματα και Πολιτικές Σκοπιμότητες

Ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν εκτενώς κατά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την περασμένη Τετάρτη ήταν η κατανομή κοινόχρηστων χώρων που παραχωρούνται για την ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων με τη συζήτηση να επικεντρώνεται - όπως και πέρυσι - στο τμήμα της πλατείας στις οδούς Αγίας Τριάδος, Απόλλωνος και Ψαρρών.

Του Στρατή Μαζίδη

Το θέμα πέρασε με τις ψήφους της συμπολίτευσης καθώς το σύνολο της αντιπολίτευσης διάκειται αρνητικά στη διάθεση του παραπάνω χώρου. Ωστόσο παρακολουθώντας κανείς τη συζήτηση μπορεί να κάνει ορισμένες επισημάνσεις:

- Η υπεράσπιση του πρασίνου ξεκινά και τελειώνει σε 70-80τμ χόρτου μιας πλατείας; Γιατί δε σημειώθηκαν αντίστοιχες αντιδράσεις πέρυσι όταν ο Υμηττός μακελεύτηκε στα πλαίσια του Antinero 2 και για ποιο λόγο εξακολουθούμε να παραμένουμε απαθείς ενώ το βουνό βρίσκεται σε κακή κατάσταση κι ακολουθεί το Antinero 3;

- Επίσης, εκεί που έχει στηθεί το ΑΤΜ στη συγκεκριμένη πλατεία, δεν υπήρχε κάποτε πράσινο που όμως εξαφανίστηκε για να καλυφθεί οριστικά με μπετόν; Αυτό δε μας ενοχλεί; Δεν πρέπει να φύγει κι αυτό;

- Η συλλογιστική του κ. Σταθόπουλου είναι ενδιαφέρουσα χρησιμοποιώντας πομπώδεις εκφράσεις στις ανακοινώσεις του. Όταν όμως είχε τα γένια και τα χτένια, δεν έκανε απολύτως τίποτε στην πλατεία Κοραή παρά τις αντιδράσεις που υπήρχαν, διότι όπως είπε, δεν σταματά κάτι που ήδη υπάρχει. 

- Στην οδό Ειρήνης που αναπτύσσονται τραπεζοκαθίσματα πάνω στον κοινόχρηστο αναπλασμένο χώρο των πεζοδρομίων, θα αναφερθεί κανείς;

- Είναι εμφανές ότι απέναντι στις επιλογές / κινήσεις / αποφάσεις της Δημοτικής Αρχής Μυλωνάκη βρίσκεται ένας συγκεκριμένος πυρήνας ο οποίος ανάλογα με τα εκάστοτε θέματα πλαισιώνεται από πρόσωπα που ενδιαφέρονται σχετικά. Δεδομένης και της μορφής - τροπής που λαμβάνουν οι συζητήσεις, είναι μάλλον φανερό πως το θέμα είναι ιδεολογικό - πολιτικό. Μπορεί να πέρασαν περίπου 45 χρόνια, αλλά ο Δήμαρχος προέρχεται από ένα κόμμα [ ΠΑΣΟΚ] το οποίο κάποτε κάλπασε προς την εξουσία αλώνοντας τις θέσεις της Αριστεράς κι αυτό δεν ξεχνιέται.

- Αποτελεί σχήμα οξύμωρο να στρέφεται κανείς στη Δικαιοσύνη για να ανατρέψει μια επιλογή, αλλά όταν η απόφαση δεν είναι η επιθυμητή, να ζητά την παράβλεψή της. Ομοίως θα ήταν παράδοξο για τη Δημοτική Αρχή να υπαναχωρήσει από κάτι στο οποίο πιστεύει και διαθέτει πλέον σχετική δικαστική απόφαση υπέρ της επιλογής της.

- Από την στιγμή που αντιπολιτευτικά άπαντες συμφωνούν ότι η διάθεση του συγκεκριμένου χώρου είναι μια κακή επιλογή, τότε γιατί τεντώνουν το ζήτημα αλλά δεν αφήνουν τη Δημοτική Αρχή να πληρώσει το λογαριασμό όταν έρθει η ώρα; 

Όπως και έχει κάθε Δημοτική Αρχή κάνει τις επιλογές της και στο τέλος της θητείας της αξιολογείται - κρίνεται για αυτές. Αυτό θα συμβεί και στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Νεότερη Παλαιότερη