Του Στρατή Μαζίδη
Ωστόσο το ακόμη πιο παράδοξο είναι πως ένας πρώην πρώην Δήμαρχος και ένας πρώην αντιδήμαρχος διεκδικούν τα εύσημα για την ανάπλαση της σταλίτσας. Αν η δημιουργία του πάρκου τσέπης στη Ζέρβα αποτελούσε ένα από τα πολλά που δημιουργήθηκαν τα περασμένα χρόνια στην Αγία Παρασκευή θα ήταν κατανοητή η περηφάνια. Δεν ισχύει όμως αυτό. Αρκετά σημεία στην πόλη ιδιοκτησίας του Δήμου περιμένουν την αξιοποίησή τους προς όφελος των δημοτών.
Όταν 5 χρόνια μετά την 5ετη σου θητεία βγαίνεις να διεκδικήσεις τα εύσημα για μια σταλιά ανάπλαση, και όταν μετά από 4 χρόνια αντιδημαρχίας τεχνικών έργων σπεύδεις να γυρίσεις βίντεο, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα διάστασης της πολιτικής αντίληψης του καθενός μας. Εκτός αν η δημιουργία του πάρκου συνιστά εμβληματικό έργο.
Όταν είχες δύο θητείες δημοτικών αρχών με φιλικές κομματικά περιφέρειες και κυβερνήσεις, η Αγία Παρασκευή θα έπρεπε να είχε ζήσει μια κοσμογονία έργων.
Αντ' αυτού:
- Έχουμε ένα Δημαρχείο που υλοποιεί η Περιφέρεια αλλά πάει ολοταχώς για τρύπα και θα είναι ευχής έργον αν στο τέλος πετύχουμε να πάρουμε ένα υπόγειο πάρκινγκ με ένα πάρκο στην επιφάνεια εκτός αν πάμε φτου κι από την αρχή σε νέους διαγωνισμούς κτλ
- Θα είχαμε 12 εκ. ευρώ από την Περιφέρεια να καλύψουμε το χαμένο έδαφος σε πολλά αλλά προτιμήσαμε ένα ξεπερασμένο δημαρχείο
- Μια Ειρήνης που ακόμη η Περιφέρεια δεν έχει προχωρήσει στο έργο του αγωγού ομβρίων υδάτων και θα πρέπει να ξανασκαφτεί
- 22 στρέμματα στα Πευκάκια που περιμένουν να γίνουν πάρκο
- Ένα κολυμβητήριο που ανακινήθηκε μεν και προχώρησε σε πολλές διαδικασίες από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή, αλλά κληροδοτήθηκε με δύο σημαντικά προβλήματα, εκ των οποίων το σοβαρότερο είναι το εξής ένα: Ψάχνουμε ακόμη 3 εκατομμύρια μιας και η κυβέρνηση δεν ήταν καθόλου φιλική απέναντι στην προηγούμενη δημοτική αρχή.
Τελικά τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων τόσο του 2019 ως πρώτο καμπανάκι, όσο και του 2023, μόνο συμπτωματικά δεν τα λες. Υπάρχει ένα χάσμα προσέγγισης των ζητημάτων και της πραγματικότητας ανάμεσα σε όσους χειρίστηκαν τις τύχες της πόλης και τους δημότες.
Μπαϊλντισε πλέον ο κόσμος από τη διαχρονική απουσία υποδομών και την αποθέωση απλών πραγμάτων.
