Αυτήν την πολύ ωραία εικόνα αντίκρισα περπατώντας νωρίτερα το μεσημέρι. Και ενώ σκεπτόμουν ότι μόνο τον καναπέ τους δεν πέταξαν, αμέσως μετά τον κάδο, ήταν ακουμπισμένος κι αυτός! Πώς θα απομακρυνθούν άραγε όλα αυτά; Χαλάκια, καρέκλα, περούκα, καπέλο και ένα σωρό άλλα αντικείμενα που κάποιοι έκριναν ότι πρέπει να ξεφορτωθούν.
Του Στρατή Μαζίδη
Από την καθαριότητα έχουμε απαιτήσεις και είμαστε οι μόνοι που χρόνια λέμε ότι πρέπει να βρεθεί μια λύση για τα Σαββατοκύριακα καθώς οι κάδοι δε χωρούν άλλο, αλλά είναι υποχρεωμένοι οι εργαζόμενοι να σηκώνουν καναπέδες, ασήκωτα σακιά με μπάζα που είδα λίγο παρακάτω ή ό,τι άλλο βαρύ υπάρχει;
Αυτές οι εικόνες που τις συναντάμε τακτικά μου προκάλεσαν ορισμένες σκέψεις.
👉Αν η καθαριότητα είναι η μισή αρχοντιά, τότε η άλλη μισή είναι η βρωμιά. Όσο κι αν υπάρχουν πολλοί που διαμαρτύρονται για αυτές τις εικόνες, υπάρχουν κι εκείνοι που εξυπηρετούνται διότι κάποια στιγμή θα πετάξουν κι αυτοί όλο τους το σπίτι έξω
👉Δεν είναι τυχαίο ότι δεν είναι πολλές οι πολυκατοικίες ή τα σπίτια που φροντίζουν να έχουν καθαρά τα πεζοδρόμια τους και απαλλαγμένα από τα διάφορα ζιζάνια που σε ορισμένα σημεία θυμίζουν ζούγκλα. Αυτό είναι κι ένα δείγμα αδιαφορίας
👉Τα παλιά χρόνια δεν υπάρχουν πράσινοι, μπλέ, κίτρινοι ή καφέ κάδοι. Δεν υπήρχαν καν κάδοι. Όμως τα μόνα σκουπίδια είχαν να κάνουν με προϊόντα που αφορούσαν την κουζίνα και την καθαριότητα. Τα χρόνια πέρασαν, γεμίσαμε κάδους αλλά και σκουπίδια έξω από αυτούς.
👉Επίσης πολύ κακό κάνει και η δικαιολογία της δήθεν φιλανθρωπίας του τύπου τα βγάζω έξω μήπως θέλει κάποιος να τα πάρει. Τα παλιά χρόνια τα σπίτια φώναζαν τους παλιατζήδες και δε μετέτρεπαν σε μπαζότοπο τους δρόμους.
Η κουλτούρα της καθαριότητας είναι κάτι με το οποίο δεν ασχοληθήκαμε εδώ και δεκαετίες στην πόλη της Αγίας Παρασκευής. Επίσης το θέμα δε θα λυθεί φοβερίζοντας ή απειλώντας με πρόστιμα, όχι ότι κι αυτά δε χρειάζονται, πρωτίστως όμως είναι απαραίτητη η αλλαγή της νοοτροπίας εκείνων των δημοτών που αδιαφορούν. Αυτό όμως χρειάζεται πολυεπίπεδη δράση και αρκετό χρόνο.
