Του Στρατή Μαζίδη
Η μονοκατοικία της οδού Τρωάδος, που στέγασε για χρόνια τον παιδικό σταθμό του ΙΒΣΑ, πλέον δεν υπάρχει και το μόνο που δεσπόζει στο χώρο είναι μία τεράστια μπουλντόζα. Μερικές δεκάδες μέτρα παρακάτω στην απέναντι πλευρά άλλη μία πανέμορφη μονοκατοικία πέρασε στο παρελθόν ενώ μία ταμπέλα εργολάβου με την αναφορά περί πολυτελών κατοικιών δίνει το στίγμα ως προς το τι θα ακολουθήσει.
Οι μονοκατοικίες στην Αγία Παρασκευή έχουν περιοριστεί δραματικά από τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Αν υπήρχαν πχ 100 μονοκατοικίες από το τότε έντονο κύμα οικοδόμησης, άντεξαν περίπου οι 30. Με την επανεκκίνηση της οικοδομής τα τελευταία χρόνια φαίνεται πώς και από αυτές δε θα απομείνουν ούτε οι μισές.
Το ταλέντο των αρχιτεκτόνων μιας άλλης εποχής, οι προτιμήσεις των τότε ιδιοκτητών, η φινέτσα, οι λεπτομέρειες, οι διαφορετικές γραμμές δίνουν τη θέση τους σε τυποποιημένα κουτιά βγαλμένα από το ίδιο καλούπι.
Όλα αυτά προμηνύουν μία αλλαγή στην καθημερινότητα της πόλης όμως αρκετοί αδυνατούν να το αντιληφθούν. Για παράδειγμα, όταν ξενοικιάστηκε ο παιδικός σταθμός στην Τρωάδος, απλώς υπήρξε μία κριτική ότι ο δήμος κλείνει παιδικούς σταθμούς, ενώ η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική. Η ιδιοκτησία ήθελε το ακίνητο της διότι έκρινε πως η προσφορά που είχε μέσω της αντιπαροχής της μία καλύτερη επένδυση για αυτήν από όλες τις πλευρές. Για παράδειγμα άλλο να έχεις να συντηρείς ένα παλιό κτίσμα και διαφορετικό να εισπράττεις ακριβά ενοίκια σε μία καινούργια οικοδομή. Χώρια το γεγονός ότι οι ιδιοκτήτες μονοκατοικιών ή διπλοκατοικιών έχουν και τον πονοκέφαλο του να διατηρούν καθαρά τα οικόπεδά τους, κάτι που δεν είναι η ευκολότερη δουλειά όταν η ιδιοκτησία σου είναι γεμάτη πεύκα.
Στον αντίποδα είναι αρκετοί οι εργολάβοι οι οποίοι αναζητούν ευκαιρίες να σηκώσουν πολυκατοικίες στην πόλη μας η οποία για διάφορους λόγους εξακολουθεί να θεωρείται ένας ελκυστικός τόπος διαμονής, παρά το γεγονός ότι ως πόλη δεν φρόντισε τις προηγούμενες δεκαετίες να αναπτύξει ορισμένες υποδομές.
Σε πολλούς δεν αρέσει η τσιμεντοποίηση της πόλης, αρκετοί όμως εξ αυτών έγιναν κάτοικοι της χάρη στην αντιπαροχή για το διαμέρισμα που αγόρασαν. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να πεις σε κάποιον να μην αξιοποιήσει την περιουσία του όπως αυτός νομίζει και κακά τα ψέματα, να μη λύσει το πρόβλημα της ζωής του για να μπορεί να κοιμάται πιο άνετα τα βράδια και να περνά καλύτερα την ημέρα.
Ωστόσο προκύπτει και μία άλλη πραγματικότητα την οποία θα αντιμετωπίζουμε σταδιακά. Αυτό δεν μπορεί φυσικά να λυθεί μέσα σε ένα σύντομο κείμενο αλλά μπορούμε να παρουσιάσουμε ορισμένες πτυχές.
Για παράδειγμα σε μία πόλη δίχως ρυμοτομία και ικανό πλάτος δρόμων έρχονται να προστεθούν πολυάριθμες κατοικίες πού όμως δε θα έχουν εξασφαλισμένες θέσεις στάθμευσης για όλα τα οχήματα των ενοίκων τους, ενώ θα αυξηθεί η κυκλοφορία των οχημάτων.
Επιπλέον θα αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών στα σχολεία και θα υπάρξει μεγαλύτερη ζήτηση για μία σειρά υπηρεσιών του δήμου από τους παιδικούς σταθμούς μέχρι τα υλοποιούμενα πολιτιστικά και αθλητικά προγράμματα.
Από την άλλη η αύξηση των κατοίκων λογικά θα επιφέρει και μία θετική τόνωση στην τοπική οικονομία.
Εν κατακλείδι καλό θα είναι μετά τις εκλογές το επόμενο δημοτικό συμβούλιο να αρχίσει να συζητά γύρω από τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται και να διερευνήσει αν και ποιες πρωτοβουλίες μπορεί να αναλάβει ώστε η Αγία Παρασκευή να ανταπεξέλθει στο υπό εξέλιξη μεγάλωμα της.
