 |
| pixabay / fotshot |
Του Στρατή Μαζίδη
Διαχρονικά το ενδιαφέρον εξαντλείται σε μια κεντρική πλατεία και την αγίου Ιωάννου. Και όμως η λεωφόρος είναι ο κεντρικός και ο πιο σημαντικός δρόμος της πόλης αφού:
α. σε αυτόν εδρεύουν σειρά υπηρεσιών, καταστημάτων κι επιχειρήσεων
β. είναι ο καθρέπτης της πόλης στους διερχόμενους οδηγούς
Ωστόσο η Μεσογείων αντιμετωπίζεται περισσότερο ως δρόμος που χωρίζει την πόλη στα δύο, παρά ως η λεωφόρος που μας οδηγεί σε σημαντικούς προορισμούς. Σε απλά λόγια προσεγγίζεται με αρνητικό πνεύμα.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ούτε να τη διαβούμε εύκολα μπορούμε, αφού τα φανάρια των πεζών στις κρίσιμες διασταυρώσεις διαρκούν ελάχιστα, ούτε να την περπατήσουμε. Ποιος είναι η αρμόδια αρχή για τα πεζοδρόμια; Ο Δήμος; Η Περιφέρεια; Κάποιος άλλος;
Είναι εικόνα πεζοδρομίων αυτή με αυτοκίνητα παρκαρισμένα και πεζούς στο οδόστρωμα; Αλίμονο σε μάνες με καρότσι, ΑμΕΑ κι ηλικιωμένους.
Κάποτε σε κάποια προφορική συζήτηση κάποιος μου απήντησε ότι δεν μπορούμε να βάλουμε κάγκελα γιατί κλείνουμε τις πρασιές! Όμως οι πρασιές δεν είναι χώρος στάθμευσης. Οι χώροι στάθμευσης προβλέπονται και προσδιορίζονται ξεκάθαρα στην άδεια οικοδομής, αναφέρονται στα συμβόλαια ιδιοκτησίας και φυσικά φορολογούνται στον ΕΝΦΙΑ.
Αν όλα αυτά τα ακίνητα έχουν τηρώντας τα προβλεπόμενα όλες τις πρασιές τους ως χώρους στάθμευσης, τότε "ok", την πατήσαμε και θα πρέπει να δούμε τι και πως μπορεί να γίνει, διότι το πεζοδρόμιο είναι δημόσιος χώρος.
Αν όμως δεν είναι όλα όσα βλέπουμε κανονικές θέσεις στάθμευσης, τότε δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο στα σημεία αυτά να τοποθετηθούν κάγκελα. Το έκανε κάποτε ο Αβραμόπουλος ως Δήμαρχος στην Αθήνα σε κεντρικούς δρόμους κι εξασφάλισε μια άνετη επανεκλογή.
Κι εν κατακλείδι, εκτός από ντροπή, είναι επικίνδυνο να επικρατεί μια τέτοια εικόνα. Με άνετα πεζοδρόμια να κατεβαίνουμε στο οδόστρωμα για να περπατήσουμε.
