StockSnap / pixabay.com[/caption]Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται τρία χρόνια από την αλλαγή της σκυτάλης στη Δημοτική Αρχή. Τρία χρόνια μετά, ελάχιστα έχουν αλλάξει. Το μόνο θετικό είναι ότι σταμάτησαν οι από μικροφώνου προσωπικές επιθέσεις σε όσους εκφράζουν αντίθετη άποψη ή έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Αν και πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι τέτοιες ειδικές επιχειρήσεις διεξάγονται με "άλλο" τρόπο.
Του Στρατή Μαζίδη
Τι άλλαξε στην Αγία Παρασκευή αυτήν την περίοδο; Τίποτε απολύτως. Συνεχίζουμε να περπατάμε σε ανύπαρκτα πεζοδρόμια μιας βρώμικης πόλης, στερούμεθα υποδομών, και όπως φαίνεται θα τις στερηθούμε για πολύ καιρό ακόμη αν δεν μπλοκαριστεί η νομικά μετέωρη απόφαση για την αγορά της βίλας Ιόλα. Τα θέματα που απασχολούν τη σημερινή Δημοτική Αρχή (κατάστημα στο Σιστοβάρη, Βίλα Ιόλα) δεν απασχολούν το πλατύ στρώμα των κατοίκων της Αγίας Παρασκευής που για μια ακόμη δημαρχιακή θητεία βλέπει τα προβλήματά του να εξακολουθούν.
Η Δημοτική Αρχή εμφανίζεται ανήμπορη να διαχειριστεί απλά ζητήματα όπως πχ η κεντρική πλατεία η οποία πρόσφατα είχε γεμίσει ξανά με αυτοκίνητα. Το βάρος έχει πέσει στην παραγωγή δελτίων τύπου όπου η μετριότητα και η καθημερινότητα αμπαλάρονται με το περιτύλιγμα της επιτυχίας (αλλάξαμε μια λάμπα, τοποθετήσαμε τρία πλακάκια) ενώ δεν παύουμε να συγχαίρουμε ανθρώπους επειδή απλά κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνονται. Εν ολίγοις, το αυτονόητο μετετράπη σε κατόρθωμα. Στα δε πολιτιστικά η σμίκρυνση εξακολουθεί. Το σινεμά έγινε ταινιοθήκη περιορισμένης χρονικής λειτουργίας, το φημισμένο 10ημερο (που ακόμη κι η προηγούμενη Δημοτική Αρχή διατήρησε) καταργήθηκε σε δύο χρόνους και σε όλα τα δρώμενα παρατηρεί κανείς τα ίδια πρόσωπα.
Η συμπολίτευση απώλεσε ήδη δύο μέλη (Λογοθέτης, Ρεμπούτσικα), μετρά επισήμως 18 μολονότι κανείς δε γνωρίζει αν είναι τόσοι είτε ουσιαστικά είτε πρακτικά (όσοι δίνουν το "παρών" στις συνεδριάσεις) ενώ παρατηρείται ένας συγκεντρωτισμός των εξουσιών. Πχ ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου ασκεί εκτελεστική εξουσία ενώ δεν επιτρέπεται, μέσω της νόμιμης οδού του εντεταλμένου δημοτικού συμβούλου, ενώ θεωρητικά το αξίωμά του επιβάλλει την αποστασιοποίηση από την παράταξη και την ολοκληρωτική αφοσίωση σε αυτό. Επιπρόσθετα ουδέποτε άνοιξε το ζήτημα του Συμπαραστάτη του Δημότη. Όσοι διαφωνούν, καρατομούνται και διαπομπεύονται σε δημόσια έγγραφα (Πετσατώδη).
Ωστόσο η Δημοτική Αρχή δείχνει να μη φοβάται. Ομοίως βέβαια δε φοβούνταν και οι προηγούμενες. Ουσιαστική αντιπολίτευση δεν έχει ασκηθεί. Η αξιωματική αντιπολίτευση επί τρία χρόνια ουσιαστικά ασκεί προσωπικές επιθέσεις με πολιτικές-κομματικές αναφορές δίχως να έχει αναδείξει ζητήματα που αφορούν την κοινωνία. Η δε δημοτική της ομάδα δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Δύο μέλη που εμφανίζονται μια φορά στο τόσο στις συνεδριάσεις και δίχως να ξεχωρίζουν σε αυτές (όταν πάνε), ένα δίδυμο που τα πάει καλά με όλους ώστε να βρεθεί το 2019 δίπλα σε όποιον αναδείξει το κόμμα και ένας εντός-εκτός και επί τα αυτά που ούτε την τόλμη διαθέτει να φύγει, ούτε το θάρρος έχει κανείς να τον διώξει. Στην αξιωματική αντιπολίτευση θα διαπιστώσουν αυτό που έζησαν οι "Μαζί", ότι δηλαδή όταν φεύγεις από τη διοίκηση, αδειάζεις όπως ένας νιπτήρας μόλις τραβήξεις τη βαλβίδα. Στα σοβαρά θέματα μας προβλημάτισε όπως πχ με το "λευκό" στο θέμα του Σιστοβάρη ή με το να βγει και να δώσει δημόσια τις παρασπονδίες της απόφασης για τη βίλα Ιόλα ανοίγοντας τα μάτια της διοίκησης.
Η δε ελάσσονα αντιπολίτευση έχει περιοριστεί σε δύο άτομα. Το πρόβλημα της "Συμμαχίας Ευθύνης" είναι ότι πρακτικά σταμάτησε να υπάρχει παράταξη από την Τετάρτη ανάμεσα στις δύο Κυριακές του 2014. Αρκετοί απομακρύνθηκαν. Το να κάνεις παράταξη συγκεντρώνοντας 40 άτομα δε λέει τίποτε. Τόσοι μαζεύονται και σε παιδικό πάρτι ή μνημόσυνο. Το ζήτημα της παράταξης είναι ότι δεν είχε ετοιμαστεί να διαχειριστεί την τρίτη θέση ώστε μέσα από μια 8ετή παρουσία μακριά από τη Διοίκηση του Δήμου να διαμορφώσει εναλλακτική πρόταση, να ανασυνταχθεί, να αποτινάξει τις παθογένειες και να επανέλθει. Απεναντίας η παράταξη κινείται ανάλογα με τον επικεφαλής της. Και για να απαντήσω στον κ. Γιαννακόπουλο που απευθύνθηκε σε μένα προσωπικά μέσω ερωτημάτων, όταν έχεις διατελέσει 6 χρόνια Δήμαρχος και η διοίκησή σου χάρη στα ικανά της στελέχη (πχ Μυλωνάκης, Φλατσούση, Δημητρίου, Κουτσουρά) υπήρξε η καλύτερη της τελευταίας 20ετίας, δεν μπορείς να περιφέρεσαι πότε σε δεξιές πίτες και πότε να συναντιέσαι εξωθεσμικά με κλειστές πόρτες με συριζαίους. Ο πρώην Δήμαρχος είχε την ευκαιρία του. Πάει, πέρασε, τελείωσε. Μπορούσε να αποχωρήσει το 2011 ή το 2014 μετά το πολύ καλό ποσοστό που έλαβε βλέποντας τα πράγματα από ψηλά και όχι να ηγεμονεύει σε ένα χώρο που σταδιακά ερημώνει. Δεν μπορεί τη μια να ασκείς θετική αντιπολίτευση, την άλλη να γίνεσαι οξύς και μετά να ξαναγυρνάς σε θετικό. Ο κ. Γιαννακόπουλος πρέπει να αδράξει την ευκαιρία να προσφέρει στην πόλη με διαφορετικό ρόλο και όχι με το να επανεκλεγεί στο ΔΣ με ακόμη χαμηλότερα ποσοστά ή ως συμπλήρωμα / παρακολούθημα κάποιου εκ των διεκδικητών. Άλλωστε οι έντονες πολιτικές έριδες, τα όσα έχει ακούσει αλλά και ο ίδιος έχει πει, οριοθέτησαν τις κόκκινες γραμμές που οφείλει για λόγους υστεροφημίας να μην περάσει.
Επίσης αξίζει να υπογραμμισθεί ότι η αντιπολίτευση ως σύνολο ουδέποτε συντονίστηκε (η συμπολίτευση αντιμετωπίζει σημαντικά ζητήματα συνοχής και συνέπειας). Αν το έκανε, τότε πολύ δύσκολα θα περνούσαν τα θέματα με πρώτο και καλύτερο τον Ιόλα ή τον περυσινό προϋπολογισμό, διότι πέρα από τις ανακοινώσεις, οι δημότες οφείλουμε να εστιάζουμε τα γεγονότα. Ποιοι έδωσαν τη μάχη, τι είπαν, τι ψήφισαν.
Αυτό που τρομάζει περισσότερο είναι αν θα προσέλθουμε το 2019 υπό αυτές τις συνθήκες και τα ίδια διλλήματα.
