Του Στρατή Μαζίδη
Η φθορά και η παρακμή δεν έρχονται από τη μια ημέρα στην άλλη. Ομοίως και η αντιστροφή της πορείας δεν μπορεί να συμβεί σε μια νύχτα.
Το πρώτο απαραίτητο βήμα είναι να ασχοληθεί η ίδια η πόλη με το βουνό με συστηματικό - τακτικό τρόπο και όχι με μεμονωμένες εκδηλώσεις.
Π.χ. η Υπηρεσία Περιβάλλοντος πρέπει να δίνει 2 φορές την εβδομάδα το "παρών" στο βουνό σαν ένα είδος επιθεώρησης και με τρόπο που να καθιστά εμφανή την παρουσία της. Αυτό δεν πρέπει να γίνεται μόνο πρωί. Έτσι θα περάσουμε την εικόνα πως το βουνό δεν είναι ορφανό όπου ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει. Το βασικότερο όμως είναι πως οι αρμόδιοι θα έχουν άμεση και επικαιροποιημένη εικόνα του Υμηττού.
Επιπλέον ο Δήμος θα πρέπει να επανεξετάσει αν τελικά αξίζει η παρουσία του στον ΣΠΑΥ βλέποντας τι μας έχει στοιχίσει και τι μας έχει αποφέρει, ώστε να δούμε αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα μόνοι μας τα χρήματά μας για το βουνό.
Επίσης, η υπηρεσία καθαριότητας θα πρέπει να εγκαταστήσει μερικούς ξύλινους κάδους απορριμάτων σε σημεία που είναι εφικτό και υπάρχει πρόσβαση μαζί με πινακίδες που θα παρέχουν στον επισκέπτη ορισμένες οδηγίες όσον αφορά το αντικείμενό της.
Ένα δεύτερο ζήτημα που θα πρέπει να εξετάσουμε είναι αν θα πρέπει το βουνό να παραμένει προσβάσιμο όλη την ώρα ή αν είναι καλύτερα να επανέλθουμε στο παλιό καθεστώς όπου απαγορευόταν η άνοδος μετά τη δύση του ηλίου ώστε να περιορίσουμε τα όσα εκτός νομιμότητας διαδραματίζονται.
Τρίτον θα πρέπει να αξιοποιηθεί το δυνατό χαρτί μας, η Ι.Μ. του Αι Γιάννη που χρονολογείται από τον 10ο (δέκατο) μ.Χ. αιώνα. Πώς προβάλλουμε τη Μονή σήμερα; Στο Δήμο Καρύστου, σε ένα ύψωμα στους πρόποδες της Οχης υπάρχει το Κοκκινόκαστρο, ευρύτερα γνωστό ως Καστέλλο Ρόσο από τα χρόνια της Ενετοκρατίας μολονότι η ιστορία του ανάγεται στα χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Το κάστρο φωταγωγείται τις νύχτες δίνοντας μια εντυπωσιακή εικόνα στην προκυμαία ενώ έχει φτιαχτεί το πανέμορφο μονοπάτι που βλέπετε στη φωτογραφία το οποίο οδηγεί μέσα από ένα άλσος στις πύλες του φρούριου.
Δε θα μπορούσαμε κι εμείς στον Υμηττό που θεωρείται περιοχή Natura κι ίσως να μπορεί να λάβει χρηματοδότηση, να παρουσιάσουμε ένα πλάνο με αντίστοιχα μονοπάτια και να φέρουμε τον κόσμο, τα σχολεία μας και τα παιδιά στο βουνό;
Ίσως τελικά τα προβλήματα του βουνού να είναι πολύ πιο απλά από όσο σύνθετα δείχνουν. Επειδή εμείς δεν είμαστε εκεί, βρίσκονται άλλοι.
