Ένα από τα θέματα των τελευταίων ημερών αποτέλεσε η αδιαμφισβήτητα θετική εξέλιξη όσον αφορά τη διατήρηση της αυτοτέλειας της δημοτικής βιβλιοθήκης. Στα πλαίσια αυτά έχουμε τη χαρά να φιλοξενούμε στην ιστοσελίδα μας μια δυναμική, εκρηκτική και γλυκιά παρουσία αλλά ταυτόχρονα πολύ καλή μας φίλη, την πρώην πρόεδρο της Βιβλιοθήκης, κα Κατερίνα Πρωτοσυγγελίδου-Φλατσούση.
- Κατερίνα με μεγάλη χαρά τα λέμε και ηλεκτρονικά!
Κι εγώ χαίρομαι που τα λέμε, φίλε Στρατή. Η επικοινωνία μαζί σου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί, πέρα από τη δουλειά σου, κάνεις πάντα θετικά βήματα μέσω των δημοσιευμάτων σου για την πόλη μας. Την Αγία Παρασκευή.
Επειδή όμως η ζωή μας τρέχει με πολλά χιλιόμετρα καθημερινά, αποφάσισα να μάθω να χειρίζομαι το διαδίκτυο. Και να τώρα που μας φέρνει κοντά … από μακριά.
Στρατή! Σ’ ευχαριστώ για τη φιλοξενία και για τη μέχρι σήμερα, από τότε που σε γνώρισα, ενεργά διακριτική και πάντοτε αντικειμενική κρίση. Ιδιαίτερα δε, σ’ ευχαριστώ για την προσφώνηση «καλή μας φίλη».
- Μα είμαστε καλοί φίλοι! Καταρχήν να σου ευχηθώ τα χρόνια πολλά καθώς χθες ήταν τα γενέθλιά σου. Πάντα γερή, δυνατή και φορτσάτη!!!
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές. Φέτος, στα 51 μου, είναι η πρώτη χρονιά που δέχθηκα τόσες πολλές ευχές. Και γι αυτό ευθύνεται το διαδίκτυο. Τις προηγούμενες χρονιές τα Χ.Π. περιορίζονταν στην οικογένεια. Η αλήθεια Στρατή μου είναι πως όταν μιλάω για την ηλικία μου, νομίζω πως αναφέρομαι σε κάποιον άλλο. Έχω να δώσω πολλά ακόμη κι αν αυτό δε γίνει, κινδυνεύω «να σκάσω» από συσσωρευμένη ενέργεια. Κι εδώ κολλάει το φορτσάτη που είπες. Αυτό το «φόρτσα» βέβαια με παρασύρει πολλάκις σε εφηβική συμπεριφορά. Αλλά μ’ αρέσει, γιατί έτσι μπορώ να νοιώσω παιδί, έφηβη, φρέσκια.
Και πρέπει να σου πω ότι λατρεύω αυτές τις ηλικίες, που σε κοιτούν ίσια στα μάτια και σου σερβίρουν αφοπλιστικά την αλήθεια, που όλοι μπορεί να σου κρύβουν.
Άλλωστε, για να επιλέξεις και να δημιουργήσεις με επιτυχία τα προγράμματα που απευθύνονται σε παιδιά όπως το «Σάββατο στη Βιβλιοθήκη», πρέπει να βλέπεις με τα μάτια του παιδιού. Και να στήνεις την εκδήλωση με τέτοιο τρόπο, που αφενός να το κρατά σε εγρήγορση και να του εξάπτει την φαντασία, αφετέρου να φεύγει χοροπηδώντας και με χαμόγελο.
- Αλήθεια πώς αισθάνεσαι τώρα που βρίσκεσαι πλέον μακριά από τα δημοτικά έδρανα; Πώς περνά η ζωή μακριά από τη Βιβλιοθήκη;
Δύσκολη ερώτηση. Ακόμη πιο δύσκολη απάντηση. Κι αυτό γιατί τα συναισθήματα δυστυχώς δε χαράζονται στο χαρτί. Θα προσπαθήσω όμως. Σ αυτή την περίπτωση το μελάνι που θα γράψει πρέπει να βουτηχτεί βαθιά στο συναίσθημα. Θα προσπαθήσω.
Η καθημερινότητά μου πάντα, λόγω των δραστηριοτήτων μου, είχε, τουλάχιστον για μένα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Η απομάκρυνσή μου από τα δημοτικά έδρανα με την έννοιά της αυτή καθαυτή, δεν μπορώ να πω ότι με πόνεσε ιδιαίτερα. Το ζύγισα γρήγορα και πιστεύω σωστά και καταστάλαξα στο «σήμερα εσύ, αύριο εγώ», κανείς δεν είναι μόνιμος πουθενά. Άλλωστε η λαϊκή ετυμηγορία κατευθύνει ποιός θα κάθεται στα δημοτικά έδρανα.
Η απομάκρυνσή μου όμως από τη Βιβλιοθήκη δεν ήταν το ίδιο ανώδυνη. Από την πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο χώρο, ως πρόεδρος, ένοιωσα σα να την πήρα «υπό την προστασία μου». Έγινε ξαφνικά ο χώρος μου, το σπίτι μου, ο φίλος μου, η σκέψη μου, το παυσίπονό μου, … ο δρόμος μου.
Για μένα όλα αυτά έχουν δεμένη σχέση με τη δημιουργία. Και η βιβλιοθήκη ήταν ένα εύφορο αλλά ακαλλιέργητο χωράφι, για να σπείρεις σπόρους και να φυτρώσουν, να μεγαλώσουν και να δώσουν. Θέλω να πω μ’ αυτό πως ήταν ένας χώρος που είχε τεράστιες δυνατότητες ν’ αναπτυχθεί πολιτιστικά. Βιβλίο, Χώρος, Μουσείο, Κήπος, Ζωγράφος, Αλέκος Κοντόπουλος. Όλα μου έδιναν το πράσινο φως, για ένα ξεκίνημα και μια πολιτιστική διείσδυση στις συνειδήσεις μικρών και μεγάλων.
Όλα μου έδιναν το πράσινο φως, για να γίνει η Δημοτική μας Βιβλιοθήκη «ΚΥΤΤΑΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» όπως έγραψε στις 23 /1/2011 η εφημερίδα REAL NEWS, «ΝΗΣΙΔΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» όπως έγραψε στις 31/10/2010 το Κ της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, «ΛΥΣΗ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΑΚΗ ΚΡΙΣΗ» όπως έγραψε στις 30/10/2010 το περιοδικό ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΣ, «ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ» όπως έγραψε στις 27/6/2009 η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, «ΔΕΚΑΗΜΕΡΟΣ…ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» όπως έγραψε στις 16/7/2010 η εφημερίδα ΠΕΡΙΣΚΟΠΗΣΗ.
- Και πώς αισθάνεσαι τώρα που βλέπεις τους κόπους τεσσάρων ετών να ανταμοίβονται με τον τρόπο αυτό, όπως την αυτοτέλεια της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης.
Η επίτευξη της αυτοτέλειας της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης δε θα έλεγα πως ήταν η ανταμοιβή, για τους κόπους τεσσάρων χρόνων.
Ήταν ένας ακόμη στόχος μου, ίσως ο ευκολότερος, αφού υπήρχαν τα αδιάσειστα στοιχεία, της έντονης δράσης και της προσφοράς των τεσσάρων αυτών χρόνων.
Ο συγκεκριμένος στόχος τέθηκε με την εμφάνιση και μελέτη του προγράμματος ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. Σκοπός μου ήταν, μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 2011 και με την ελπίδα της επανεκλογής μας, να οδηγήσω το Ν.Π. χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που διέθετα, στην αυτοτέλειά του. Όταν λοιπόν και παρόλη την ήττα μας στις εκλογές, μου ζητήθηκε από το νέο Δήμαρχο να βοηθήσω, όχι μόνο το δέχθηκα, αλλά και το πάλεψα σα να είχα εκλεγεί. Μετά την καταξιωμένη πολιτιστική παρουσία της Βιβλιοθήκης την τετραετία 2007-2010, την ύπαρξη του Μουσείου Αλέκος Κοντόπουλος και φυσικά τη δημιουργία του 10ημέρου «Αλέκος Κοντόπουλος» που ήταν το δυνατότερο χαρτί για τη διεκδίκηση της αυτοτέλειας, έχοντας επιδείξει έντονη δράση, αλλά και βαρύτητα στο πολιτιστικό πεδίο τόσο με την φιλοξενία και τη συμμετοχή σ’ αυτό, εξεχουσών προσωπικοτήτων από το χώρο του πνεύματος και της τέχνης, όσο και με την προσέλευση περισσότερων από 3.000 συνδημότες και άλλους, ΕΓΕΝΕΤΟ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ!
Την πραγματική αμοιβή μου όμως, την πήρα από τη συμμετοχή και την προσέλευση του κόσμου, από τα λόγια τους, από το βλέμμα των παιδιών, από τον καλό λόγο των γονιών και από μια αθώα παιδική φρασούλα και μια μεγάλη αγκαλιά που θα μου λείψει, αλλά θα θυμάμαι σ’ όλη μου τη ζωή «Α! η κυρία Βιβλιοθήκη!».
- Ένας λόγος, ίσως ο βασικότερος, που ζήτησα να έχουμε αυτή τη συζήτηση είναι για να αναδειχθεί το πως έφτασε αυτή η μικρή πολιτιστική γωνιά στο να επαινεθεί για την προσφορά της και τελικά να κερδίσει την επιβίωσή της. Πώς φθάσαμε ως εδώ;
Οι μικρότερης εμβέλειας πολιτιστικές πρωτοβουλίες, όταν παρουσιάζουν ποιότητα, οργάνωση, ιδιαιτερότητα, έμπνευση, με απλά λόγια δεν είναι πολιτιστικά αποφάγια, τραβούν τα βλέμματα. Επαινούνται και στηρίζονται, τόσο από τα Μ.Μ.Ε., όσο και από απλούς πολίτες.
Αν μου επιτρέπεις Στρατή μου, θα διόρθωνα λίγο την ερώτησή σου γιατί το σημαντικότερο δεν είναι, το πώς έφτασε τούτη η μικρή γωνιά να επαινεθεί για την προσφορά της, αλλά το πώς δημιουργήθηκε μέσα σε 4 χρόνια, το έργο για το οποίο τούτη η μικρή γωνιά επαινέθηκε.
Για να μπορέσεις να κάνεις σημαντικές αλλαγές και να μετατρέψεις ένα χώρο, στην προκειμένη περίπτωση τη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη, από απλά δανειστική σε πόλο πολιτισμού, πρέπει να υπάρχει πρόγραμμα πολιτιστικής δημιουργίας και λειτουργίας της εκάστοτε Διοίκησης. Αυτό βγαίνει από ανθρώπινους εγκεφάλους και όχι από προγράμματα υπολογιστών. Ο δανεισμός των βιβλίων είναι μια σημαντική δράση και παροχή. Μια εξίσου σημαντική όμως είναι και η παραγωγή ποιοτικού πολιτισμού, που στη Βιβλιοθήκη λειτούργησε διττά, γιατί πέρα από την πολιτιστική ενημέρωση και ψυχαγωγία, ενίσχυσε το δανεισμό των βιβλίων και, κατ επέκταση την αναγνωσιμότητα, σε συνδυασμό με την έγκυρη πληροφόρηση των πολιτών και την αναβάθμιση του θεσμού των Δημοτικών Βιβλιοθηκών που επιβάλλεται να ζήσουν και να ανθίσουν.
Το 2010 η Δημοτική μας Βιβλιοθήκη, πέρα από τη μεγάλη επισκεψιμότητα που είχε κατά τη διάρκεια των καθημερινών δράσεων, παρουσίασε 800 εγγραφές νέων μελών, τα περισσότερα ήταν παιδιά. Ενώ το σύνολο των δανεισμών έφτασε στις 33.548 τόμους βιβλίων.
Πάντως για να μπορέσεις να στηρίξεις και να υποστηρίξεις ένα έργο πρέπει να κοιμάσαι και να ξυπνάς μ’ αυτό, πρέπει να έχεις έρωτα για αυτό, πρέπει να έχεις πορτοπαράθυρα ανοιχτά, πρέπει να γίνεσαι ένα μ’ αυτό, πρέπει…πρέπει…χίλια πρέπει. Και τελικά πρέπει να κάνεις οικονομική διαχείριση, σα να πρόκειται για το σπίτι σου. «Παστρικιές δουλειές»! Και τότε τα πολλά έργα κοστίζουν λίγο. Για παράδειγμα όλες οι δράσεις που ήταν πολλές και θα τις διαβάσετε εκτός συνέντευξης, από αγορές βιβλίων, μέχρι εσωτερική ανακαίνιση της Κεντρικής Βιβλιοθήκης και πολιτιστικά πακέτα συμπεριλαμβανομένης της μισθοδοσίας του προσωπικού (περίπου 350.000 euro ετησίως), που κάλυπτε το μεγαλύτερο σκέλος του ετήσιου προϋπολογισμού της Βιβλιοθήκης που ανερχόταν στις 550.000 euro , άφησαν στο ταμείο το απίστευτο χρηματικό υπόλοιπο, της τάξης των 92.000 euro.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την τετραετία 2007-2010, δε χρειαστήκαμε ποτέ έκτακτη επιχορήγηση, αφού κάθε χρόνο παρουσιάζαμε σοβαρό χρηματικό υπόλοιπο. Τα ποσά που αναφέρονται παραπάνω, είναι στη διάθεση όλων των δημοτών που μπορούν να τα ψάξουν στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου μας.
- Όλες αυτές οι δρατηριότητες, όπως τα Σάββατα στη Βιβλιοθήκη, το 10ημερο, το τρενάκι στις γιορτές κτλ, ήταν αποτέλεσμα δικής σου έμπνευσης ή ενός γενικότερου σχεδιασμού μιας στενής ομάδας συνεργατών;
Αν τις ιδέες σου και τις προτάσεις σου δεν τις στηρίξουν οι συνεργάτες σου, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Για να δεχθούν όμως να ψηφίσουν, να πιστέψουν και να στηρίξουν τις προτάσεις – εισηγήσεις σου τα 15 μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, πρέπει πρώτα απ όλα να τους αποδείξεις ότι το όποιο πρόγραμμα-εγχείρημα δεν είναι μετέωρο βήμα, αλλά υλοποίηση οράματος που αξίζει να το μοιραστούν μαζί σου.
Πρέπει να σε πιστέψουν, πρέπει να σ εμπιστευτούν, πρέπει να τους κερδίσεις. Αυτό γίνεται σιγά-σιγά. Στην περίπτωσή μας είχαμε ένα απίστευτα στενό δέσιμο, αφού όλα τα μέλη του Δ.Σ. ήμασταν ενεργοί πολίτες, γνωστοί και δραστήριοι στην πόλη μας, με προσφορά δεκαετιών και δεδομένο πολιτιστικό υπόβαθρο. Αντίστοιχα συνέβη και με το προσωπικό της Βιβλιοθήκης. Αποδέχθηκαν και στήριξαν όλες τις προταθείσες δράσεις με αυταπάρνηση, όπως ακριβώς επιτελούσαν καθημερινά τα καθήκοντά τους. Με χαμόγελο και αστείρευτη διάθεση προσφοράς.
Έτσι εξηγείται η ανοδική πορεία της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης κατά την τετραετία 2007-2010. Όλες οι προτάσεις υλοποιήθηκαν. Το βίωσε η πόλη μας, με συγκεκριμένα προγράμματα, σε συγκεκριμένες περιόδους κάθε χρόνου:
«Βιβλίο-Τέχνη-Πολιτισμός 10ήμερο Αλέκος Κοντόπουλος» Εναλλακτικές πολιτιστικές επιλογές στον Κήπο, από 21 Ιουνίου.
«Σάββατο στη Βιβλιοθήκη» Παιδικά προγράμματα και στις δύο Βιβλιοθήκες, από Οκτώβριο μέχρι και Απρίλιο.
«Αγία Παρασκευή-Χριστούγεννα-Γιορτή» Εκδηλώσεις στους δρόμους, σε πλατείες, σε σχολεία, 2 έως 22 Δεκεμβρίου.
Δύο παιδικές Λέσχες Ανάγνωσης καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με την καθοδήγηση γνωστής συγγραφέως και παιδαγωγού.
Εργαστήρι διαβάσματος για μεγάλους. Και πολλές-πολλές ακόμη δράσεις.
Δεν θα μπορούσα να ξεχάσω, τη συνεργασία μου με σπουδαίους ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων, που φιλοξενήθηκαν και τιμήθηκαν στη Βιβλιοθήκη. Συγκινούμαι πάντα όταν σκέφτομαι την εμπιστοσύνη και τη φιλία που έδειξαν στο πρόσωπό μου ιδιαίτερα, γιατί κάποιοι από αυτούς δεν είναι πια κοντά μας.
Ο αγαπημένος μας Ευγένιος Σπαθάρης που ήρθε δύο φορές στη Βιβλιοθήκη, στις 3/6/2007 και 24/3/2009. Οι συνδημότες μας και λατρεμένοι φίλοι Θανάσης Βέγγος και Τάσος Ζωγράφος στις 22/2/2010.
- Κατερίνα, υπάρχουν πράγματα τα οποία δεν πρόλαβες να υλοποιήσεις ή που θα ήθελες να είχες πετύχει να πραγματωθούν τα περασμένα χρόνια;
Περισσότερα καινοτόμα πολιτιστικοεκπαιδευτικά προγράμματα, δικού μου σχεδιασμού για όλες τις ηλικίες και με ελάχιστο κόστος για το Δήμο μας, καθώς και την κτιριακή ανακαίνιση του Μουσείου η οποία ήταν προγραμματισμένη, κάπου στο 2011-12.
Στη συγκεκριμένη εποχή με τα συγκεκριμένα προβλήματα, όλοι έχουμε ανάγκη από περισσότερη και ποιοτικότερη πολιτιστική υποστήριξη. Είναι αυτό που θα μας ενώσει, θα μας βγάλει από το καβούκι μας, θα μας σπρώξει να διεκδικήσουμε, να ξεπεράσουμε και τελικά να πετύχουμε.
Όλα όσα έγιναν την τετραετία 07-10, πάτησαν σε έναν αυστηρό σχεδιασμό προτεραιοτήτων Δόθηκε πρώτος ρόλος στην κοινωνικοπολιτιστική προσφορά της Βιβλιοθήκης-Μουσείο αναδεικνύοντας τον ανθρωποκεντρικό ρόλο της, ενώ παράλληλα ξεκίνησε πλατύτερη γνωριμία με το ευρύ κοινό της πόλης μας και άνοιγμα ανά την επικράτεια, αφού οι εφημερίδες που ασχολήθηκαν, διανέμονται σ’ όλη την Ελλάδα. Η συγκεκριμένη προτεραιότητα της χάρισε την αυτοτέλεια.
Λειτούργησε συστηματικά πλέον το Μουσείο με εξειδικευμένο προσωπικό, μόνιμο αρχαιολόγο Π.Ε. που προσλήφθηκε από εμένα με διαγωνισμό, αλλά η προκήρυξή του είχε γίνει από τον προηγούμενο πρόεδρο Νίκο Φαλκώνη.
Έγινε μια πρόχειρη συντήρηση του χώρου στο ατελιέ του ζωγράφου, στη σκεπή, στα στηθαία, στα κιγκλιδώματα, στον κήπο ελπίζοντας να πετύχουμε μέσω διαδικασιών που είχαν ξεκινήσει από το Δήμο, την ένταξή μας στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ. Ώστε να μπορέσουμε να ανακαινίσουμε το Μουσείο με κοινοτικά χρήματα.
Αναμονή λοιπόν της έγκρισης του προγράμματος και δεν καθόμαστε. Μπαίνουμε δυνατά στο δεύτερο ρόλο ανακαινίζοντας το γραφείο προσωπικού και στη συνέχεια, το εσωτερικό της Κεντρικής Βιβλιοθήκης με χρήματα, από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό της. Πλακάκια δαπέδου, χρώματα, βιβλιοθήκες, γραφεία, υπολογιστές. Η Βιβλιοθήκη ξανάγινε καινούργια. Λειτουργική για το προσωπικό της, φιλική και ζεστή για τους εκατοντάδες δημότες που περνούν καθημερινά από τους χώρους της.
Ο τρίτος ρόλος, η ανακαίνιση του Μουσείου, που είναι το επόμενο προγραμματισμένο βήμα για το 2011-12, αφού δεν απέδωσε η προσπάθεια ένταξής μας στο ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ, θα υλοποιηθεί, όπως όλα όσα έγιναν μέσα στην τετραετία 07-10, με χρήματα από τον ετήσιο οικονομικό προϋπολογισμό της Βιβλιοθήκης. Παράλληλα το Μουσείο λειτουργούσε σαν ξεχωριστή οντότητα, με τους δικούς του ρυθμούς και τις δικές του καθημερινές δράσεις. Με εκπαιδευτικά προγράμματα, ξεναγήσεις και εργαστήρια σε ομάδες παιδιών από σχολεία, ενώ, σε ετήσια βάση, γινόταν εκστρατεία ενημέρωσης Δημοτικών Σχολείων, Γυμνασίων και Λυκείων για την ύπαρξη του Μουσείου. Συνεργασία με τον ΟΠΕΠ με σκοπό την εγγραφή της Βιβλιοθήκης-Μουσείο στον κόμβο του ΥΠΠΟΤ «Οδυσσέας». Ενώ πραγματοποιήθηκαν επαφές με χώρους τέχνης και Μουσεία για αρχική γνωριμία και μελλοντική συνεργασία.
Παράλληλα δε, ολοκληρώθηκε και ψηφίστηκε από το Δ.Σ. της Βιβλιοθήκης-Μουσείου η απογραφή όλων των υπαρχόντων: έργων τέχνης, βιβλίων, σχεδίων, επίπλων, προσωπικών αντικειμένων του ζωγράφου που εκτίθενται στο Μουσείο Αλέκος Κοντόπουλος, κάτι που είχε ξεκινήσει από τον προηγούμενο πρόεδρο.
- Να πάμε και στα λίγο πιο δύσκολα;
Εννοείς προφανώς στις καλοστημένες, δημοσιογραφικές παγίδες. Μ’ αρέσει. Πάντα μου άρεσαν τα δύσκολα.
-Όταν στο θεατρικό με τους ξυλοπόδαρους τα Χριστούγεννα κάλεσες το νέο δήμαρχο να απευθύνει ένα χαιρετισμό, ο Βασίλης Ζορμπάς είχε πει χαρακτηριστικά στους αγιοπαρασκευιώτες ότι έκαναν πολύ μεγάλο λάθος που δεν εξέλεξαν την Κατερίνα δημοτική σύμβουλο και πως –μεταξύ σοβαρού και αστείου- δε θα ξαναγίνει αυτό αφού την άλλη φορά θα είναι μαζί μας. Ακολούθησε η πρόθεσή του να είσαι αντιπρόεδρος στο νομικό πρόσωπο καθώς και μια δική σου θετική στάση για συνεισφορά. Τι ήταν αυτό που οδήγησε σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή με αποκορύφωμα την ένταση σε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου πριν κάποιο διάστημα;
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα «μεταξύ σοβαρού και αστείου» ειπωμένα, είναι σοβαρές προτάσεις με όση δόση χιούμορ διαθέτει ο προτείνων, για να προϊδεάσει το κοινό για κάτι που εκείνος επιθυμεί. Ένοιωσα πολύ άβολα για την «μεταξύ σοβαρού και αστείου» άποψη του Βασίλη Ζορμπά, ότι οι αγοπαρασκευιώτες έκαναν πολύ μεγάλο λάθος που δε με εξέλεξαν δημοτική σύμβουλο. Εκτιμώ την ελευθερία ψήφου και τη λαϊκή ετυμηγορία. Ας μη ξεχνάμε, ότι εκτός από, προσωρινά, αιρετοί είμαστε και θα είμαστε για πάντα ψηφοφόροι. Άλλωστε οι συνδημότισσες και οι συνδημότες, ουσιαστικά, με εξέλεξαν την πρώτη Κυριακή των εκλογών, που με τίμησαν με σχεδόν διπλάσιες ψήφους, από αυτές του2006 και τους ευχαριστώ. Η μη εκλογή μου, η οποία κρίθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα της δεύτερης Κυριακής, όπως και άλλων άξιων συναδέλφων, οφείλεται σε βαθύτερους λόγους.
Η θετική μου στη συνέχεια, στάση για συνεισφορά έγινε και πράξη. Όχι μόνο το είπα, αλλά το έκανα με τη δυναμική διεκδίκηση της αυτοτέλειας (μη συγχώνευσης με άλλα Ν.Π.) της Δημοτικής Βιβλιοθήκης. Και δεν το μετάνιωσα. Συνέταξα για λογαριασμό του νέου Δημάρχου, αφού μου ζητήθηκε από τον ίδιο, ένα τεράστιο πακέτο στοιχείων με έργα, σχεδόν εξ ολοκλήρου, της τετραετίας 07-10 καθώς και προσωπικά μου στοιχεία, συνοδευόμενα από εμπεριστατωμένη πρόταση-εισήγηση για την αυτοτέλεια του Ν.Π. προς τον Υπουργό Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Ψηφίστηκε αρχικά από το Διοικητικό Συμβούλιο της Βιβλιοθήκης και στη συνέχεια από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Η δε πρόθεσή του να είμαι αντιπρόεδρος δεν ήταν προϊόν ώριμης σκέψης και διεξοδικής συζήτησης μαζί μου, ως όφειλε να έχει κάνει προκειμένου να πετύχει κάτι, αν πραγματικά το ήθελε. Ήταν προϊόν εντυπωσιασμού γιατί ήξερε ότι, αφενός λόγω του χαρακτήρα μου δεν μπορούσα να δεχτώ τέτοιου είδους πρόταση, φύτεμα δηλαδή σε μια θέση που δικαιούται κάποιος που τον στήριξε. Αφετέρου, η προτεινόμενη θέση είναι υποστηρικτική προς τον Πρόεδρο. Πώς θα μπορούσα λοιπόν να προτείνω, να υλοποιήσω και να συνεχίσω το όραμά μου, με τις δικές μου προτεραιότητες;
Όσον αφορά στο «τι είναι αυτό που οδήγησε σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή με αποκορύφωμα την ένταση σε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου». Είναι μια αλυσίδα από γεγονότα που με έπεισαν, για τη διγνωμία του νέου Δημάρχου και με ανάγκασαν, ως π. Πρόεδρο της Δημοτικής μας Βιβλιοθήκης, αλλά και ως ενεργή δημότη της πόλης μας, να καταφύγω στο Δημοτικό Συμβούλιο για να προασπίσω με την εισήγησή μου, όλα όσα επί τέσσερα χρόνια επιτελέστηκαν στη Βιβλιοθήκη. Ειδικότερα τη συνέχιση του 10ημέρου, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του μεγάλου ζωγράφου και κύριου εκφραστή του αφαιρετικού κινήματος στην Ελλάδα Αλέκου Κοντόπουλου. Το σπίτι του, τα προσωπικά του αντικείμενα, οι πίνακές του, τα βιβλία του προσφέρθηκαν γενναιόδωρα, από τη σύζυγό του Μαρσέλ Κοντοπούλου και την κόρη του Αθηνά Κοντοπούλου στο Δήμο μας.
Το πέρασμα του μεγάλου ζωγράφου κατά τα 10 τελευταία χρόνια της ζωής του από την πόλη μας, η μεγάλη δωρεά της οικογένειάς του με σκοπό τη δημιουργία δημοτικής βιβλιοθήκης και η ύπαρξη του Μουσείου, δεν άφησαν ασυγκίνητη τόσο εμένα όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο. Αυτός ήταν ο λόγος δημιουργίας του 10ημέρου.
Γιατί τελικά, αν θέλεις μια ιδέα, ένα όνομα, μια παρουσία να ζήσει παντοτινά, αρκεί να τα αποκαταστήσεις πολιτιστικά.
Ιστορικό συναντήσεων μου με το νέο Δήμαρχο, για τη συνέχιση του 10ημέρου, όπως έχουν καταγραφεί στην ατζέντα μου:
Πέμπτη 31/3/2011. Διοικητικό Συμβούλιο Δημοτικής Βιβλιοθήκης εκτός από τα μέλη, παρευρίσκεται ο νέος Δήμαρχος. Στην ερώτησή μου, τι σκέπτεται για το μέλλον του 10ημέρου, απάντησε μονολεκτικά και σε προστακτική έγκλιση: «ΚΑΝΤΟ». Έκπληξη και χαρά τόσο από εμένα όσο και από τα υπόλοιπα μέλη του Δ.Σ.
Οι παρακάτω συναντήσεις με το Δήμαρχο πραγματοποιήθηκαν κατόπιν δικής μου πρωτοβουλίας, με μοναδικό άξονα την αναγκαιότητα συνέχισης του 10ημέρου και την κατάθεση της προσωπικής μου δουλειάς, χωρίς κανένα αντάλλαγμα
Δευτέρα 11/4/2011. Συνάντηση με το Δήμαρχο και το Γ. Γραμματέα του Δήμου, για την πορεία του 10ημέρου.
Τρίτη 26/4/2011. Συνάντηση με το Δήμαρχο για το 10ήμερο
Τρίτη 3/5/2011. Συνάντηση με το Δήμαρχο για το 10ήμερο. Μετά από τις προηγούμενες συναντήσεις μας και το δεδομένο της θετικής του στάσης, έπρεπε να του επισημάνω την αντικειμενική δυσκολία η οποία εξ αρχής υπήρχε (και που προφανώς γνώριζε, λόγω της πρότερής του εμπειρίας), δίνοντάς του παράλληλα λύση πραγματοποιήσιμη, άμεση, εύκολη, διερευνημένα αποτελεσματική και κυρίως νόμιμη. Η απάντησή του ήταν αρνητική
Τετάρτη 11/5/2011. Παρουσίασα στο Δημοτικό Συμβούλιο την εισήγησή μου ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ 10ΗΜΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΧΡΙ ΤΏΡΑ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ. Πατήστε εδώ και διαβάστε
- Και blogger λοιπόν! Δε μου λες όμως, δεδομένου ότι ο χρόνος κυλά, τα έντονα συναισθήματα κατευνάζονται και οι εξελίξεις ήταν θετικές, και του ότι ο δήμαρχος –εκτιμώ- θεωρεί σημαντική τη συνεισφορά σου όλα αυτά τα χρόνια, θα μπορούσε να επανέλθει το αρχικό θετικό κλίμα; Δηλαδή αν ο Βασίλης Ζορμπάς σου ζητήσει να μην αρκεστείς στην πιθανή συμμετοχή σου στο νέο Δ.Σ. αλλά να έχεις λόγω πείρας ενεργότερο ρόλο, θα ανταποκρινόσουν;
Γνωρίζω ήδη ότι στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, της Τετάρτης 31 Αυγούστου 2011 που το 4ο θέμα της Ημερήσιας Διάταξης, ήταν η εκλογή προέδρου, αντιπροέδρου και μελών του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, ως αυτοτελούς πλέον Νομικού Προσώπου, ο π. Δήμαρχος Β. Γιαννακόπουλος είχε την πρόθεση να προτείνει το όνομά μου, ως υποψήφια πρόεδρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης.
Εξ όσων γνωρίζω και άγνωστο για ποιούς λόγους , το 4ο θέμα αναβλήθηκε για να επανέλθει, προφανώς, σε επόμενη συνεδρίαση.
Είμαι ενήμερη για την επικείμενη πρόταση και συμφωνώ απόλυτα. Και εφόσον η πρόταση του π. Δημάρχου Β. Γιαννακόπουλου υπερψηφιστεί, θα το δεχτώ ευχαρίστως.
Αυτή η κίνηση καταδεικνύει διάθεση άμβλυνσης και εξομάλυνσης των όποιων εντάσεων έχουν δημιουργηθεί ένθεν κακείθεν. Καταδεικνύει επίσης αντιπολιτευτικό ήθος και διάθεση ουσιαστικής προσφοράς, στο βωμό των δημοτικών λειτουργιών και της απρόσκοπτης συνέχισης όλων των δράσεων και παροχών της Βιβλιοθήκης προς τους δημότες.
Επιτέλους! Αυτός είναι ο ρόλος της αντιπολίτευσης.
Προτάσεις χειροπιαστές - Λύσεις ικανές.
- Κατερίνα πως πιστεύεις ότι πρέπει να κινηθεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη τα επόμενα χρόνια και δεδομένων των συγκυριών που δεν είναι οι καλύτερες.
Η ερώτησή σου είναι ο σχεδιασμός του προγράμματός μου για τα επόμενα χρόνια. Το προσωπικό πρόγραμμα του καθένα μας, είναι προϊόν σκέψης-δουλειάς-μελέτης-εμπειρίας. Κι επειδή όλοι κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος, με βασική συντεταγμένη το πρόγραμμα, θα μου επιτρέψεις να μην το παρουσιάσω σε αυτή τη συνάντηση.
- Θυμάμαι τις συζητήσεις μας και το πόσο πολύ θες να ασχολείσαι με τον πολιτισμό, μετατρέποντας τελικά τη Βιβλιοθήκη σε πολιτιστικό κέντρο. Στα πλαίσια αυτά θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι που ήρθε στο νου μόλις οριστικοποιήθηκε η εξέλιξη της διατήρησης της Βιβλιοθήκης. Θα ήταν πιο λογικό πλέον, πολιτισμός και Βιβλιοθήκης να αποτελέσουν ένα ενιαίο νομικό πρόσωπο;
Αυτός ήταν ο στόχος μου. Να συσπειρωθεί ο πολιτισμός σε ένα ενιαίο Νομικό Πρόσωπο. Σε μια πολιτιστική κυψέλη που θα ήταν η Βιβλιοθήκη-Μουσείο, που με σωστούς χειρισμούς και σύντομα θα είχαμε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μια πολιτιστική όαση στην Αγία Παρασκευή.
Κατά την άποψή μου, ο πολιτισμός επιβάλλεται να λειτουργεί αυτοτελώς και να τροφοδοτεί ουσιαστικά Παιδεία – Αθλητισμό – Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων – Κοινωνική Πολιτική – Καθαριότητα – Τεχνικά Έργα. Μόνο έτσι μπορεί, και πρέπει να γίνει «πολιτιστικό συμμάζεμα» με πολλαπλό όφελος. Αυστηρός οικονομικός έλεγχος και φυσικά απόδοση, αφού θα υπάρχει ένα και μοναδικό κέντρο αποφάσεων-ελέγχου-υλοποίησης. Κοινές αποφάσεις για να αποφεύγονται οι επαναλήψεις για το θεαθήναι, τοπική άνθηση του πολιτισμού και «φιλί ζωής» στο βιβλίο και στο θεσμό των Δημοτικών Βιβλιοθηκών, που, πολύ φοβάμαι, με τις συνενώσεις που επιβάλλει ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, θα καταρρεύσουν. Αυτός ήταν και ο λόγος της διακαούς μου επιθυμίας να παραμείνει αυτοτελές Ν.Π. η Δημοτική Βιβλιοθήκη Αγίας Παρασκευής Μουσείο Αλέκου Κοντόπουλου, όταν διέκρινα ένα μικρό φωτάκι στο τούνελ του «Καλλικράτη», διαβάζοντας το άρθρο 103 παράγραφος 3 του Ν 3852/2010 « Σύσταση- Συγχώνευση των Ν.Π.Δ.Δ.»
Δυστυχώς ο πολιτισμός που εξημερώνει ήθη, άφησε ασυγκίνητους τους τεχνοκράτες που συνέταξαν το νέο σχέδιο νομοθετικής αναδιοργάνωσης.
-Ποια είναι η προτροπή σου προς τον επόμενο πρόεδρο είτε παραμείνει ο κος Καζάκος είτε όχι;
Προτροπή συνώνυμο της συμβουλής. Τις προτροπές και τις συμβουλές τις κόβουμε και τις ράβουμε στα μέτρα μας. Ενίοτε δίνουμε συμβουλές για να εκθέσουμε κάποιον ή για να δείξουμε, πως εμείς είμαστε μάγκες, έμπειροι και παλιοί.
Εν τιμή σας λέω πως δεν έχω δώσει ποτέ συμβουλή και σε κανέναν. Ούτε στα παιδιά μου. Αν κάτι ήθελα να τους περάσω το έκανα υπό μορφή συζήτησης. Πόσο μάλλον να συμβουλεύσω έναν ενήλικα, ο οποίος γνωρίζει τί κάνει και πώς να κινηθεί.
Το θεωρώ υποτιμητικό και δεν έχω τέτοια πρόθεση.
- Ποια ήταν η δυσκολότερη στιγμή στη Βιβλιοθήκη;
Με κόπο θα σου απαντήσω. Όσες φορές κι αν το πω, άλλες τόσες κι αν το θυμηθώ, πάντα θα νοιώσω τα ίδια βαριά συναισθήματα, για κάποιες δύσκολες στιγμές.
Ήταν η δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών, μετά τα αποτελέσματα. Εκείνο το βράδυ, νύχτα, αργά στην οδό Κοντοπούλου, στο Δρόμο της Βιβλιοθήκης, έκλαψα μόνη μου.
Ήταν η 3/1/ 2011 για προσωπικούς λόγους που σχετίζονται με τη Βιβλιοθήκη.
Τη Δημοτική μας Βιβλιοθήκη την αγάπησα, με όλα όσα συμπαρασύρει μια αγάπη. Οι καλές και οι κακές στιγμές είναι αχώριστες. Ο Λιβανέζος, αγαπημένος μου, ποιητής και φιλόσοφος Χαλίλ Γκιμπράν στο βιβλίο «Προφήτης» λέει για τη χαρά και τη λύπη: ‘Ερχονται πάντα μαζί, κι’ όταν το ένα κάθεται μόνο του δίπλα σου στο τραπέζι, θυμήσου ότι το άλλο κοιμάται στο κρεβάτι σου.
- Και η καλύτερη;
Δε θα μπορούσα όμως να ξεχωρίσω την καλύτερη μου στιγμή στη Βιβλιοθήκη, από τόσες χιλιάδες. Πάντως τέτοιες στιγμές ήταν αυτές, μετά από κάθε επίτευξη στόχου μικρού ή μεγάλου. Για να καταλάβεις. Ευτυχισμένη στιγμή, ήταν πάντα, το τελευταίο λεπτό του 10ημέρου.
- Κατερίνα, για άλλη μια φορά η συνάντηση μαζί σου ήταν ξεχωριστή και θέλω να σε ευχαριστήσω για τη θερμή υποδοχή και την προθυμία να απαντήσεις στις ερωτήσεις μας.
Η αλήθεια είναι πως με αυτή τη συνάντηση, μου έδωσες την ευκαιρία να πω σκέψεις που ήταν βαθιά μέσα μου και δε θυμάμαι να τις έχω ξαναπεί.
Σ’ ευχαριστώ Στρατή μου!
