Αν οι παραγωγοί του Jack Daniels που πετούν τάπες στα άδεια στα βαρέλια προκείμενου να περάσει ο χρόνος για να γίνει το ουίσκυ αναζητήσουν τόπο διαμονής, τότε μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα και την Αγία Παρασκευή.
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από εκείνη τη θυελλώδη συνεδρίαση του Δ.Σ. τον Ιούνιο του 2010 και την ψήφιση της πολεοδομικής μελέτης για το πάρκο Νεαπόλεως. Παχιοί βαρύγδουποι τίτλοι σε άρθρα, πολιτικές κορώνες ελέω εκλογών και μηνύματα διαδιδόμενα σαν φωτιά σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Πολιτική κερδοσκοπία πάνω σε ένα πνεύμονα πρασίνου από όλους ανεξαιρέτως. Θυμάμαι πως εκείνες τις ημέρες αναγνώστες της σελίδας μας προέτρεπαν να ασχοληθούμε και να αναδείξουμε το θέμα. Το κάναμε με τη μεγαλύτερη δυνατή σύνεση συνδιοργανώνοντας με μια ομάδα πολιτών συγκέντρωση λίγες ημέρες μετά μέσα στο πάρκο.
Εκεί πέρα από 30-35 δημότες που είχαν δώσει το παρόν καταδέχθηκαν να έρθουν μόνο ο τότε δήμαρχος κος Γιαννακόπουλος, ο τότε αντιδήμαρχος Σχεδιασμού & Περιβάλλοντος Μιχάλης Γριβέας, ο τότε επικεφαλής της Ανθρώπινης Πόλης Ανδρέας Γκιζιώτης και ο Σπύρος Σγούρος από τους Οικολόγους. Από όλους τους υπόλοιπους πολιτευόμενους της πόλης, νυν και μέλλοντες, δεν πάτησε το πόδι του κανένας με εξαίρεση τον κο Μίχα που μαζί με την κα Γαβρίλη εκπροσωπούσαν το Σύλλογο Κατοίκων Τσακού. Πάρων ήταν επίσης και ο πολεοδόμος κος Κουρούνης ο οποίος είχε εκπονήσει τη μελέτη.
Ακολούθησαν μια σειρά ενστάσεις οι οποίες δεν ήταν όλες σύννομες ή είχαν σχέση με τεχνικά θέματα, για να φτάσουμε το φθινόπωρο στην ψήφιση από το Δημοτικό Συμβούλιο αυτής του κου Γριβέα η οποία έχει κάποια προβλήματα που τέλος πάντων μπορούν να διορθωθούν. Ας κάτσουν κάτω οι τεχνικοί του Δήμου να βρουν την άκρη. Κι έκτοτε –δλδ 7 περίπου μήνες πίσω- η επαφή του πύργου ελέγχου με το αεροσκάφος του πάρκου Νεαπόλεως χάθηκε.
Κι αναρωτιέμαι, ποιος από όλους αυτούς είχε καθίσει να διαβάσει αυτή τη ρημαδομελέτη; Κα-νέ-νας! Ο τότε δήμαρχος πέτυχε να πάρουμε –αν φύσικα κάναμε αυτά που πρέπει- το πάρκο αλλά η δημοτική αρχή δε διαχειρίστηκε το θέμα με το δέοντα τρόπο. Αντί να υπάρξει μια εκτενής ενημέρωση των δημοτών για το τι ισχύει και τι πρέπει να κάνουμε για να κάνουμε το χώρο αυτό πάρκο, το έφερε ένα μεσημέρι του Ιουνίου στο Δημοτικό Συμβούλιο και κατόπιν ξανά ένα φθινοπωτινό βράδυ όπου όλοι συζητούσαν για όλα εκτός από το πώς θα επιταχυνθεί η διαδικασία και να τελειώνουμε με τη μελέτη προκειμένου να πάρουμε την πολυπόθητη έκταση και να γίνει περιουσία του Δήμου μας. Οι υπόλοιπες πάλι παρατάξεις –με εξαίρεση αυτή του κου Σιδέρη που είχε ψηφίσει την μελέτη το καλοκαίρι - βρήκαν τα ερείσματα εκείνα που μιλούν για χάραξη δρόμου στο πάρκο μιλώντας για κοπές πεύκων, μπετοποιήσεις, λεωφόρους κτλ. Τίποτε δεν απείχε περισσότερο από την πραγματικότητα.
Σαφώς η μελέτη προβλέπει τη χάραξη δρόμου η οποία επιβάλλεται από τον νόμο (έτσι είχε πει ο μελετητής, η επιβλέπουσα υπηρεσία και ο κος Γριβέας) για να καθοριστούν τα όρια ώστε κανείς να μην μπορεί να καταπατήσει το πάρκο. Δρόμος όμως δε σημαίνει απαραίτητα λεωφόρος ούτε κοπή δεκάδων πεύκων. Όπως και ο πολεοδόμος τότε μας είχε πει, αλλά και ο κόσμος είχε υπερψηφίσει σε δική μας δημοσκόπηση τότε, αρκούσε η συνηθισμένη πράκτικη. Ποια είναι αυτή;
Λιθόστρωτος δρόμος πλάτους 4 μέτρων με ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα δέντρα μολονότι στο μέγαλύτερο μέρος του «θεωρητικού» δρόμου δεν υπάρχουν πεύκα. Το λιθόστρωτο μονοπάτι θα εξασφάλιζε μια όμορφη διαδρομή περιπάτου για το νέο, τον ηλικιωμένο, την παρέα, τη μητέρα με το καροτσάκι αλλά και την πρόσβαση πυροσβεστικών, ασθενοφόρων κτλ στο πάρκο.
Οι σωτήρες της πόλης δαιμονοποίησαν τη μελέτη δίχως να είναι αρμόδιοι ή να έχουν αντίστοιχη κατάρτιση. Τις τυμπανοκρουσίες και τους μη ορθούς χειρισμούς της τότε δημοτικής αρχής ακολούθησαν οι ήχοι στα αυτιά των αντιπολιτευομένων της πριονοκορδέλας των ξυλοκόπων που θα έκοβαν τα πεύκα.
Το πρόβλημά μας απ’ ότι φαίνεται, δεν είναι η πολεοδομική μελέτη η οποία για να την ξεκινήσει ο Δήμος, προηγήθηκε το Γενικό Πολεοδομικό του 2004 που έβαζε στο σχέδιο την έκταση του υπουργείου Γεωργίας. Μας είχαν πει τότε στην ενημέρωση, ότι αφού εγκρίθηκε το Γενικό Πολεοδομικό και είναι νόμος του κράτους, η πολεοδομική μελέτη έχει υποχρέωση να το εφαρμόσει κατά γράμμα. Θυμόμαστε μια ερώτηση που τέθηκε από μερικούς: «Γιατί σήμερα μετά από 6 χρόνια εμφανίζονται κάποιοι με αντιρρήσεις για μια ‘υποχρεωτική’ μελέτη και δεν τις εξέφρασαν το 2004 που το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε το Γενικό Πολεοδομικό;» Φαίνεται γιατί τότε δεν ήταν προεκλογική περίοδος...
Επίσης μολονότι ο συντελεστής ήταν χαμηλός (ορίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο του Ιουνίου αρχικά σε 0,20 για να περάσει το 0,10) δημιούργησε άλλα σενάρια. Κι όμως! Το να μπει μια ξύλινη καντίνα για να αγοράσεις στο παιδί σου ένα νερό δεν προσβάλλει το πάρκο. Το να μπει ένα ξύλινο περίπτερο με αντικείμενο οικολογικού ενδιαφέροντος δεν προσβάλλει το πάρκο.
Το ζήτημα δεν είναι η μελέτη αλλά το ποιος/ποιοι θα την εφαρμόσουν. Γιατί π.χ. έρχεται ένας «κακός» δήμαρχος μετά από κάποια χρόνια και σε μια συνεδρίαση του Δ.Σ. ανεβάζει το συντελεστή σε 0,40! Η μελέτη αποτελεί το εργαλείο. Το θέμα είναι ο μάστορας. Το μάστορα όμως τον προσλαμβάνει ο νοικοκύρης και νοικοκύρης εν προκειμένω είναι οι δημότες.
Τελικά τι απέγιναν όλοι αυτοί που αγαπούν το πάρκο και το νοιάζονται; Τους είδαμε ξανά; Είδατε κανένα να εξεγείρεται με το σκουπιδαριό του ΕΘΙΑΓΕ στις φωτογραφίες που δημοσιεύσαμε; Πειράματα ζώων γίνονται, καύσεις νεκρών ζώων γίνονται, φωνάζει κανείς; Ας αναρωτηθούμε όμως εμείς που δεν είμαστε μεσσίες, τι γίνεται τώρα; Quo vadis;
Για την ώρα έχουμε στα λόγια ένα πάρκο το οποίο κατά το νόμο αποτελεί οικόπεδο του Υπουργείου Γεωργίας που σημαίνει ότι αύριο το πρώι κόβει όσα πεύκα θέλει και χτίζει ότι θέλει χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Δημόσιο είναι και δεν χρειάζεται καν πολεοδομική άδεια όπως δε χρειάζεται και έγκριση για να κόψει όσα πεύκα θέλει. Αλλά και να χρειαζόταν ποιος θα την αρνείτο το δασαρχείο; Μα αυτό υπάγεται στο Υπουργείο Γεωργίας. Επομένως... Στο κάτω κάτω, για όσα έχει ήδη χτίσει, για όσα δένδρα έκοψε, κανέναν δεν ρώτησε. Σημαίνει ενδεχομένως ότι στα πλαίσια του Μνημονίου και της εκποίησης δημόσιας περιουσίας μπορεί να πουληθεί –άλλωστε είναι και φιλετάκι δίπλα στην Αττική Οδό- και να δούμε εκεί μια μέρα ένα πολυχώρο, ένα ξενοδοχείο, ένα καζίνο ή οτιδήποτε. Ήδη μάλιστα αρκετές περιοχές της χώρας έχουν βγει στο σφυρί, κι αν εμείς εδώ συνεχίσουμε να βγάζουμε τα μάτια μας, θα χάσουμε το πάρκο όπως χάσαμε και τόσα άλλα με το πέρασμα των χρόνων. Και αν θέλετε ένα λόγο παραπάνω ανησυχίας, μάθετε ότι εδώ και δύο Σάββατα το πάρκο είναι κλειστό που πάνε οι γονείς με τα παιδιά τους. Άλλωστε ο χώρος στο Υπουργείο ανήκει. Το έκλεισε το Υπουργείο; Δεν υπάρχουν φύλακες και το κλείνουμε εμείς; Ακόμη χειρότερα γιατί δείχνουμε ότι εγκαταλείπουμε.
Μπορεί τελικά μια φορά το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης που ακόμη και στα πιο απλά ζητήματα διαφωνεί, να κοιτάξει επιτέλους κυριολεκτικά το δάσος και όχι το δέντρο (μικροπολιτικά ωφέλη) και να φερθεί σαν ένα σώμα ώστε να κινηθούμε γρήγορα πριν χάσουμε και το πάρκο όπως τόσα άλλα; Μπορεί μολονότι μιλάμε για βουνό να μη συνεχίζει να τα κάνει θάλασσα; Άλλωστε οι εκλογές πέρασαν. Ας έχουμε ένα θέμα λιγότερο στην επόμενη αναμέτρηση.
Ο δήμαρχος ως πνευμονολόγος που είναι καλείται να δράσει γρήγορα για να εξασφαλίσει για το μέλλον της πόλης μας αυτό τον πνεύμονα πρασίνου. Τώρα κε δήμαρχε πριν προκύψουν καρκινώματα... Τα δέντρα τα βρήκαμε και πρέπει να τα βρουν και οι επόμενοι.
Μαζίδης Στρατής
